Lidioom: ’t Dient van Sien zien klamotte

Bekiek uch de zin: Hun hebben mien moder ziene fits gejat. Det ziene neumde ein taalkundige ‘gek’, höbbe v’r vurge waek gezeen. Hun dan? Is det wáál normaal? Of zól det… Ich  herinner mich det begin jaore zevetig bewaerd waerde det hun hebben ‘uit het Limburgs’ zól kómme. In de rimboe achter Venlo, wo ’t eigene van Oos Taal minder en minder waert, kalde ze al vanaaf d’n tied van Veldeke van hun hebben – zoeget. Noets mie van geheurd. Óngerzeuk gemis?

Anger vraog: vraoge nao versjil in waordgebroek, is det waal weitesjap? Mesjiens. Taalweiteschap? Dink ich neet. Weitesjappers zeuke nao knaokehel regels (en bewies daoveur): zoe is ‘t en neet angers. Zinne wie *Is waal weitensjap det? en *Ich det neet dink, die vinjt geine good Limburgs. Daoveur vroog ich mich aaf of det óngerzeuk nao ‘t  GEBROEK van ‘t veurnaamwaord het in ‘t Limburgs, waal biej de taalweitesjap heurt. Ich dink van neet en laot ’t hiejbiej.

Veur de gekke jen nag get veur óngerzeukers. De OU in de biej ós väöl veurkómmende achtername (zagte v’r vreuger) Houben, Roumen en Sour(en) waert meis es OE oetgesjpraoke, mae de AU van pien zit in de achtervolging. Percentages zeuke? Wie kalle de OE’ers zelf? Wie? En wen die nao de Randjsjtad verhousen, blieve ze dan OE’ers?

Allei: veer kónne trök nao ‘t echte Lidioom. Ich wies op de volgende  aafleijinge van bezittelikke veurnaamwäörd: ’t dient, mient en zient.  . In ein zin gefrómmeld: Zörg doe veur ’t dient, dan regel ich ’t mient en ouch det Har ’t zient krieg. Van mich meug Sien onnag ’t zient kriege, mae neet ’t häort? Waal ’t häöre, wiewaal det get nao ’t sjtadhoes ruuk. ’t Is daobiej neet bezunjer. Nae, dan doon ich es ech Lidioom extra deze sjieke Remunjse kal d’rbiej: daen diekkop, dae haet duchtig van die; van die: klamotte. De goddelikke heite die dao ouch.

Reagere? redactie@veldeke.net of veldgewas@home.nl

Lidioom is eus wekelekse rubriek euver ‘t eigene vaan de Limburgse taol. Alle veurgaonde aoflieveringe zien trök te vinde in eus arsjief.