Veldgewas: Godelieve van Gemen leest haar gedicht ‘Midzomernach’ voor

In het juni nummer van Veldgewas staat een gedicht van Godelieve van Gemen met als titel ‘Midzomdernach’. Speciaal voor Veldgewas heeft Godelieve dat gedicht ingesproken zodat we het ook kunnen beluisteren. De muziek aan het begin en het eind van de opname is van Imo Olsen. U kunt dat hier beluisteren en de tekst eronder meelezen.

Midzomernach

sjtil sjtóng de Zón
broên kaevers zeên nemes sjtaon
ich hauw um mich haer
ich sjrieëw en ich kaak
‘Ich haoj  neêt van de Natuur’
ich ren alle kankter oêt
genne gójje aevel
van euveral gevlaoge
boetse zeej taenge mich op
häörige mónsters mit
oppe kop häör wiej van sjtiere

*****

Linnaeus hei ’t vinster aop
’t waar de midzomernach
op berbese veut ging hae
nao ónger toe nao den haof
hae zoôg ze vlege en zach
dao zien ze ach ach
ich hei al gedach, die kaevers,
bald wir zal ich diej zeên
hae mónkelde um de lóch
mit ’t leêch vur de leêvde

Linnaeus sjluibde zaoch
in zien humme van liêne
nao bed wao Sara Lisa dóch
um ens vruûg  op te gaon sjtaon
zoe gedach neêt zoe gedaon

Hae sjreêf later daen daag
mit ein kruûnkespen
krómpputig zoe eige aan um
Scarabaeus solstitialis L.
de kaever dae vluug
as te Zón sjtil sjteit
det waar in ’t jaor
zevetien hóngerd ach en vieftig
hae vulde zich gezaengend

*****

Ich sjtaon sjtil
dörf mich neêt te bewaenge
zeej zien noow aan mich gewind
euveral rónkum mich haer
kaevers hel wie keie oêt Kessel
drök aan ’t pare
daonao vraete ze zich zellef vol
en de res knats kaal

Wiezoeë Zónnewende
wiel ’t Zónnesjtilsjtand is

***

Ach wat, do druimster, gank drek gaeje,
sjoester de sjtruûk beej, sjpaaj sjoefel
zing euver kiendjes mit ein blomekrenske in ’t haor
en gangk denn nao mit volle wóch
nao ’t fiês van Sint Jan!

Sjpring, dans, sjoeën Trieneke, mit Tinus
van Töllemes, vur ein döbbeltje in zaal Wille Mina.
Drink Gazeus van de Sjpróng, sjlaon zat waere euver.
Lach de lach dae van binnenoêt sjprink.
Aom in zaochte sjemer uch oêt
örges tösse krekels of kwegke
in de dóf van zjweit, graas en margerite.
En sjmiech tich later te laat, Trieneke,
op sjtrumpevutjes in dien sjlaopend bed.

Linnaeus dink dae midzomernach
wir aan zien reis nao Lappland.
Huurt de kleng van zingende Sami
die fascinerende minse, hae wilt dao wir zien.
Hae zuût vur zich de toendrablumpkes
mit ach witte blaedjes, kroêpend dór ’t gesjtein.
Zeej woorte dao dór um geheite nao de Dryaden
de lieflijke nymphe en nao de ach blaedjes.
Dryas octopetala. Doe dóch hae aan Sara Lisa
in de witte nachpón mit organdi blaedjes.

De wäörd zien gesjreve, den daag is begós,
ich traej in mien wildernis en sjpiens nao ónger
wao ich twieë fiêmeligge blumpkes óntdek,
heej noeëts ierder gezeên, klökskes leêch raos,
twiëlingblumpkes. Linnaea borealis.
Linnaeusklokje. Tusend tack aan Linnaeus.

Godelieve van Gemen, Baolder