In Memoriam Fons Even
Op 6 september 2022 kregen wij het droevig bericht dat Fons Even was gestorven. Wij wisten dat Fons de laatste jaren flink met zijn gezondheid aan het sukkelen was en wij wisten dat hij al verschillen keren door het oog van de naald was gekropen. Fons was echter een sterk persoon die elke keer weer overeind krabbelde. Toch komt er dan toch nog vrij onverwachts die man met zijn zeis en moeten wij onze erevoorzitter afstaan.
Van huis uit was Fons veldbioloog met grote passie voor de natuur. Hij had respect voor alles wat leeft. Zelfs de grootste vijanden van zijn bijen, de wespen, waarvan hij regelmatig nesten moest ruimen, maakte hij niet graag dood. ‘Ook wespen hebben een functie’ zei hij dan. De honing van Fons was in Maasniel wereldberoemd. Hij had zijn eigen boomgaard met fruitbomen, waar de bijen flink gebruik van maakten. Hij was imker in zijn eigen microkosmos. Fons zag de samenleving als een organisch geheel, waar een mens een onderdeel van is. Iets dat je voortdurend moet onderhouden.
Hij ging de politiek in, werd wethouder Stadsontwikkeling in Roermond en daarnaast zette hij zich in voor de Limburgse taal- en volkscultuur. Hij is als een van de medeoprichters en bestuursleden van de Veldeke-Krink Remunj is meer dan 25 jaar actief geweest. Samen met illustere voorgangers als Jo Hansen zaliger, Paul van der Goor zaliger en Pierre Bakkes heeft hij zich ingezet voor de dialect- en volkscultuur in Roermond en omstreken. En dat voor een geïmporteerde Hollander uit Didam. Van huis uit sprak Fons in het geheel geen Roermonds, maar hij was zo goed geïntegreerd in de gemeenschap dat op den duur bijna niemand meer het verschil merkte.
Fons was er zich van bewust dat taal en cultuur de lijm is die onze samenleving bij elkaar houdt. Hij leidde van 1997 tot 2003 de Krink-Remunj zelf en onder zijn voorzitterschap maakte deze een bijzondere groei en bloeiperiode door. Ook was hij erelid van Veldeke-Limburg. Hij stond voor de Limburgse taal- en volkscultuur met een groot plichtsbesef. Niemand mocht daar aankomen.
Wij zijn hem dankbaar voor alles wat hij voor ons heeft betekent en wij wensen zijn vrouw, zijn kinderen en kleinkinderen heel veel kracht om dit verlies een plaatsje te geven. Zijn lichaam heeft het gevecht verloren, zijn geest blijft bestaan!
Henk Giesbers (voorzitter Krink-Remunj).