Schrijverspodium: John Bovendeert (Hulsberg)

vesper

daag achteree al
gluit de julihits

dizze zóndignoamedag
brent ze zich
durch de rollsjleëg
en almieëlig bruit eëdvoele lóf
tusje de gerdiengplouwe

in d’r hoafduuster
sjtreëpt get noamediglich
‘t kusse woeëin diene
oasem zich verloare sjtumt
hinger ’t broesje van d’r ventielater

inne joamer in ’t kume
inne hoos zoeë sjprók

ich kiek, ich loester
miene oam sjtoekt

boete sjleet ing klok
d’r bloazer zet ich oet

(Oktober 2008)

kótbei

in diene vónkelende roeëzegaad
vóng ich dich en bóng dich
vas aa miene sjieëm
doe merkdes sjloapend nieks
ich zoog ’t en mie leëve
rakde aa dien umtrekke
ich vluide aa dien lief
vroog óngevroag dien lippe
’t antwoad goafse, ónbewós
doanoa wekde dich ’t sjloape
doe zoags mich sjtoa
hoakdes dien óge i mie leëve
en ich verdrónk mich
in duzele roeëzeblui

(Riquewihr mei 2009)

kómpenei

hüj i gen veld,
foemelt en duijt heë
óngewend fosj aa mich
heë moelt en flüstert
ónvermuibaar

tusje de sjlietse
va miene mantel
prietsj zich mit zie gewauwel
vrech-e-weg noa binne

ich loat ‘m mer geweëde
loat mich nieks aamerke
ich zaan ‘m óch nit
dat inne sjoeder

en hóndervel uëver
gans mie lief
zich aafsjpieëlt:
ich gun ‘m zien nukke
hüj i gen veld

(22 oktober 2008)

john bovendeert, hulsberg