Van huuere en zègke

Van Huuere en Zègke… (Meziek en väördrachte róndj sages en legendes)

Zaoterdig 26 november a.s. haope w’r uch en ouch väöl anger minse te moge welkóm heite op ‘ne fieëstelike aovendj in de groate zaal van de Pejjerhaof. Weer zeen d’r hieël gruuets op det weer uch dit speciaal cadeau kènne presentere óm daomit ‘t jubileum van Veldeke te viere. De bedoeling is ouch óm eventueel get nuuj leje aan te werve.Eigelik zaetj de titel alles: “Van huuere en zègke”: aoj, spannendje verhaole oet eige ómgaeving waere in meziek en väördrach op de planke gebrach en in ’t leech gezatj. Verhaole die lang geleje zeen óntstange en die hieël lang allein mer zeen doorvertèldj, van de ein op de anger generatie. En wie det den geitj….. Ze waerdje in de loup van de jaore stieëds ein bietje aangepastj, sjoner gemaaktj, akeliger, spannendjer, of geheimzinniger. Wie ze d’r oorsponkelik oetzoge, weite w’r neet mieë. Zo’n volksverhaol numme w’r ein sage. De sfeer van die verhaole weurtj opgerope in de meziek van de fanfaar St. Joseph oet Pej, ’t Mannekoar van de Boesj, ‘ne combo, ’n kènjerkuuerke en versjillendje soliste: Judith Hover-Theunissen, Britt Eberson en Piet Geuskens. De kènjer zènge leedjes van de groep Carboon op gehieël eige meneer. De prissentatie van ’t gehieël is in henj van Henk Hover.

Sages en volksverhaole gaon dök äöver geheimzinnige gebäörtenisse, die de luuj neet begrepe, of die ze neet kóste verklaore. Ze gaon äöver ’t gevech tösse good en kwaod, tösse God en de duvel. Det zeen beväörbeeldj de verhaole äöver hekse, waerwouve, verzónke klokke, óngergróndsje sjatte of äöver de Bókkeriejers. Anger verhaole vertèlle äöver ein stökske Limburgse gesjiedenis, äöver käöninge, reuze en kebuiterkes. En den zeen d’r nog de verhaole äöver de dénger van edere daag en van gewuuen luuj.

Pas in oze tied zeen dees verhaole opgesjreve óm ze neet verlaore te laote gaon. Waat w’r uch in eder geval noe al wille verklappe is det de Juffrouw zónger Kop en de Bokkeriejers väörbie zólle kómme op deze aovendj. De kepelkes van Sjaelberg en de reuze oet de Deelgaard. Wie al gezag: in sfeer, mit leech en geluid woväör w’r de techniek van de Echter Revue höbbe ingesjakeldj.

Det ‘t ‘ne sjoane aovendj zal waere is zeker! Noe mótj geer allein nog kómme: alle leje en mit leefs väöl introducees. Laotj ouch eur femilie en vrunj ervare wie sjoan ‘ne aovendj in de Limburgse taal kan zeen. Väöl luuj in de zaal maaktj ’t neet allein gezelliger, baeter en väör de artieste plezeriger óm op te traeje. ’t Hulptj ós ouch oet de koste te kómme, want die zeen hoag bie zo’n productie. Toch kènne w’r, o.a. door ’n bezunjer biedrage van ‘t 90-jaorige Veldeke Limburg, deze aovendj aanbeje väör 10 euro. Waal bie kaartverkoup väöraaf. Aan de aovendjkassa geitj ‘t 12,50 koste.