De taal van kirk en gelouf

(Zösters)

‘t Katholieke zuide

Limburg is van awdshaer ein katholieke provincie. Det bliek oet de väöle religieuze tekste die in ’t dialek zeen gesjreve en euvergeleverd. Mer wo vreuger ’t aldaagslaeve verzuuld woor mit kirkelikke rituele, haet ‘t verwaereldlikke ouch in Limburg van zich doon sjpraeke. Wo vreuger ’t katholieke gelouf ein waezelik óngerdeil woor van de Limburgse identiteit, is det óngerdeil sjtilkes achter de zielien gesjuuf. Mer in väöl zakes die Limburgers nog ummer zeen es beheuërend tot hunne “volksaard” zuut men nog euverbliefsele van ’t versjil tösje ’t Katholieke zuide en ’t protestantse Hollandj. Det zuut men ouch in de stereotypering womit neet-Limburgers ós provincie bekieke.

Religieuze tekste

Weer höbbe ein euverzich gemaak van versjeije kirkelikke of religieuze dialektekste die ’t jaor róndj gebroekelik wore bie fieësdaag en rituele gebeurtenisse. ‘t Geit hiebie neet zoazieër óm de officiële dialectmèsse, die tot bliedsjap van de plaatselikke geistelijkheid de laegloupende kirk weer èns völle. Weer concentrere ós op tekste van gebedjes, versjes, leedjes of wunsje die men bie gelaeg gebroekde. Weer höbbe get veurbeilde verzameld. Zoa zeen d’r väöl Limburgse kersleedjes. Ouch bie angere kirkelikke fieësdaag of bie ein kirkelikke plechtigheid wie duip, communie en broelof kènne weer tekste in ’t Limburgs.

‘t Geuf versjeije beuk en oetgaves in ’t dialek wo dit säört tekste in verzameld zeen mer die zeen jaomergenóg neet allemaol mieë te kriege. Waal is d’r nog ein book det Veldeke Limburg in 2014 haet oetgegaeve mit ‘Lèste wäörd’, tekste in ’t Limburgs bie begrafenis en crematie. Kiek in oze webwinkel.