Veldgewas: de stum bij ‘t gediech (aprèl 2025)

Sommege sjrijvers zien zoe vruntelek  hun gediech of verhaol neet allein nao Veldgewas op te sjikke, meh leze d’n teks ouch nog veur en make dao ‘n audio-opnaome vaan. Dat lievert dèks persoeneleke, aongriepende of löstege luustermominte op. Veur d’n Aprèlnómmer vaan Veldgewas höbbe veer opnaomes oontvaange vaan Antoon Brouns oet Klumme, dee zie Paosverhaol veurleus en vaan Godelieve van Gemen oet Baolder die häör gediech Ein Hoês declameert. Geer kint de geluidsopnaome hei beluustere en d’n teks dee droonder steit mètleze.

Antoon Brouns: Paosjverhaol: Wae lègk toch die paosjeijer?

De vastelaovent waor al lang vurbie. En al die babbelaere die ’t jungsjke haw gerap die bie d’r vastelaovesoptoch waore oetgesjtruit en in ènne döppe zote, móste mèr ins droet kómme. Neet dat hae nójt ènne babbelaer moch. Jówaal, meh allein ’t sóndigs. Hae kieëk oet nao Paosjzaoterdig went de klokke trük kieëme oet Roeëme en ’t kleppere i de kèrk gedao waor. Meh vuueral kieëk hae oet nao 12 oer sjmiddis want da hófde hae nimme te wachte op ènne zóndig vur ènne babbelaer, meh kreeg hae d’r ganse döppe. Meh ieësj nog dae sómbere Gówwe Vriedig.
Èntelig waor ’t Paosjzaoterdig. Hae waor al vreug nao boete gegange óm de klokke maer neet te misse. ’t Wachte èvvel doerde häöm te lang en hae góng wèr nao binne óm mit de Legosjtein te sjpieële. Hae waor dao zoeë flietig mit aan ’t boewe dat hae d’r tied vergoot. ‘Wat zitse dao nog te fizzebrieëme? Mósse neet nao boete óm de klokke trük te huuere kómme?’, hoeërt hae de mamma opins zègke. Wat, waor ’t al zoeë laat? Hae sjpróng op en biesde nao boete. Op tied, want dao waore ze! ’t Trumpe waor duudelich te huuere.

Wie de klokke waore oetgeloewd leep hae nao binne. Dao sjting zien mamma al klaor mit d’r döppe. Ze lachde: ‘Dingk draa, neet al achter-eij op aete. Dao kieste boekpien va en doe mós ouch get ruumte i d’r boek laote vuuer e paosjeij’. Ao ja, dat waor waor auch. Mörge, op ieësjte Paosjdaag, da goof ’t gekleurde gekaokde eijer, die dörg d’r Paosjhaas woeërte gebrach. Op de sjoeël hawwe e paar kinger gezag dat dae haas neet besjting en dat ènne va de awwisj de eijer boete versjtopde. Ieëder haw hae dao noeëts uuever naogedach. Jüs zoeë wie avvermennekes. Dao wós hae noe va dat die neet i häöler, meh i mergelgrotte woeënde. Meh d’r Paosjhaas? Waal vróg hae zich aaf wie zoeë ènne kleine haas zoeë ènne groeëte körf mit al die eijer dri kós drage.

D’r volgende mörge woeërt hae al vreug wakker. De vinstere waore besjlage en mit d’r moew va d’r piejama vreef hae ze druueg. En doew vreef hae zich ins good in de ouge. Want wat zoog hae boete? Ènne Paosjhaas! En doew kaveerde hae wie dae Paosjhaas de eijer kós drage en versjtoppe. Dat waor gènne kleine haas dae hae dao zoog, meh ènne groeëte. Zoeë groeët wie ènne miensj mit ’n mangel op d’r rögk, vol mit geverfde eijer. Dörg de klokke woeërte de haze ins in ’t jaor dörg e mierakel groeët. Went da alle eijer waore versjtop en op waore, woeërte die haze vazelf wèr klein! Hae waor zoeë opgereeg dat hae ’t geheim haw óntdèk dat hae mit d’r kop taege de roet heef. Dat hoeërt d’r Paosjhaas. Dae kieëk nao baove en zoog ’t jungsjke kieke. Mit eine poeët op zien luppe gebieërde hae dat dit aa gènne moch waere gezag. ‘Meh, opa’, zag d’r kleinzoeën, ‘doe vertèls ’t toch noe aa mich!’ ‘Jao, meh ich weit das doe ’t neet wier vertèls’…

Antoon Brouns, Klumme

Godelieve van Gemen, Ein Hoês

Ich zeuk nao ein hoês
mit goldgaele more
van roebelig sjtruë
mit ein deur
en ein vinster van veur.
Ich zeuk nao ein hoês
van roebelig sjtruë.

Ich zeuk nao ein hoês
mit greunsigge more
van höltere plenk
mit ein deur
en ein vinster van veur.
Ich zeuk nao ein hoês
van höltere plenk.

Weej zeuke ein hoês
mit gaelgolde more
van mergele stjein
mit ein deur
en ein vinster van veur
Weej zeuke ein hoês
van mergele stjein

Weej vónge ein hoês
Moorliêwebekskes
in ’t geveug
van iêmelik sjeif more
mit piepende deure
mer gen vinster van veur.
Weej vónge ós hoês
vur leêf en vur leid

Godelieve van Gemen, Baolder