Veldeke Moenik: Har Sniekers

 

Zóndigmörge

(met dank aan Miel Vanstreels)

’n Werm koet
mèt naeve mich
dich in diene pon
nuueje vuuër te blieve

mer ich mót d’r oet …
… ónger reuptj carbon
óm miele te gaon sjrieve
in ’t book van zweit

’t Blood
de Cauberg op te jense
en es dempig paerd
oet te kume
in de vuuerjaorsloch

Op de lievesdraod
hingtj d’n daag
nao te ziepe
Zien lèste dröppele
kösse ’t graas
en ich
miene Leffe

Juli 2021

Plekke

Doe höbs mien gebroeake
laeve op ’n zeef gesjödj
en de groeave rómmel
weggegoeajdj
de fien deile opgevange
zuver gebeusteldj
ein vuuer ein oetrein gelag
genummerdj en good bekeke
óm daonao sjerfke bie sjerfke
aanein te plekke toet ’n bezunjer beeldj
det in de kamer steit te prieke
en dich neet sjeif hooftj aan te kieke.

Juli 2021

De sjatgraver

Ónger de zeute zomeraovendjzón
zitj de dichter op zien lendje.
Zwart staon de kneen in de bóks geteikendj,
‘t gezich in zweit gevange.

Mèt henj aan Limburgs aerd gehange
weurtj hae bie de boere opgeteldj.
In ‘t handjbook steit van hum vermeldj:
gans ‘n laeve óm Oos Taal begange.

Eindelik kumtj hae langsaam opgestange;
krikkel nog get in de bein
geit hae heives mèt d’n ougs.
Snachs oppernoew bie zilvere maonesjien
greuftj hae in zien sjatte gouds en edelstein:
manje vol toet aan de mörge toe.

Naar Gerrit Achterberg

Januari 2021

Koet

Doe de korte rok en korte mukes
die se droogs in de dune van Dishook
dich op ’t vreugjaor nog deje sjoevere
wóls se det ’t vol-op zomer waas.

Doe van de zomer de zón wie t’r duvel
aan de hemel stóng te battere det de
hits daag en nach van dich aafdröpdje
wóls se det ’t vol-op wintjer waas.

Zulle wae naojaor mèt ziene nötte
oeastewindj dae pratsj in de gats en
vlage mismood door de straote jeugtj
den mer gewuuen uueverslaon en

medein de wintjer bènnelaote dae zich
lank-e-weg bie de haard te slaope lèktj?
Wae make ós ouch
’n koet en kómme d’r neet oet.

Augustus 2020

Halszaak

D’r is gein inj en gein begin, allein ein tössen-in
mèt de vraog die in miene kop blieftj male:
Waat noe?

Alarmknóp in de voes en het zweit vuuer de kop
sjuuf ich het alzeendj oug in det mèt dulmakendj
leweit op zeuk geit nao de óngenuuedje gas.

Es dae zaet wie d’r zich sjrieftj, zètte ze hum
het mets op de kael en kan hae halsuueverkop
mèt zien koffer vertrèkke.

Olla, olla zuster, gaef mich mien nestasgeveul.
Gein gummiehaose, gein witte jes,
gein gedoons mèt slange en geine Oxycodon.

Zej in de lienteikevoeare het koeare van verlange
wäörd aanein te vaeme es kralle. Weer gewuuen
te kónne kalle vol veur det neet te blusse vèltj.

Oktober 2018

Hökskes

De ieërste kieër det ich in ’n hökske sting
waas wie ich nao de bewaarsjoeal ging.
In ’t  koealehok gezatte door zuster Marie-José.
Weit nog altied neet waatv’r stouts ich deej…
Veuldje mich zoea verloeare en zwart.

Kneeldje es kemuniekantj in de beechstool nieër
zaag det hökske van bènne vuuer de ieërste kieër.
Wis gaaroet neet waat te zègke tieënge keplaon
op zien vraog of ich zunj haaj gedaon…
Aevel mien zeelke veuldje nimmieë wit.

Deendje es seldaot ’t vaderlandj
stóng in ’t wachhökske mèt gewieër inne handj.
Je maintiendrai waas ’t devies…
Veuldje mich krek ’ne militaire plies
mer neet op mien gemaak in det legergreun.

Och, dao zeen toch zoeaväöl hokker en hökskes:
fietsehok, berghok,
pashökske, böshökske,
doevehok, knienshok, hoonderehok…
in allerlei maote, geure en kleure.

Wiewaal… ’t sjoeanste hökske, zoea is d’r mer ein
dao-in haoj ich oos democratie mèt oppe bein.
Staon kieër op kieër te twiefele mèt det potloead
woeabie ich mich aafvraog in geweitesnoead…
Welk hökske maak ich noe weer roead?

Maart 2017

 

Ich bèn vergaete

Ich bèn vergaete waat ich veuldje wie ich
’t ieërste döbbeltje sóndigsgeldj vas in mien knuusje heel.
Ich bèn vergaete wie hel ich bäökdje wie ich
ins klabaats de trap aaf veel.

Ich bèn vergaete woearóm ich van de meister
van de veerdje klas vuuer straof in de hook mós staon.
Ich bèn vergaete waat ich beechdje
ómdet ich zoeagenaamdj zunj haw gedaon.

Ich bèn vergaete waat ich reep wie ich
vaszaat in de gaele gieët in Terkoel –
bang waas vuuer moders wäörd
‘Jóng, wie kums se toch zoea voel?’

Waas ’t in de boetsauto’s of de rups det ich
’t ieërste muulke van mien maedje kreeg?
En wiene waas ’t det ich mèt ’m later
vuuer verkansie op Ibiza in de vleger steeg?

Woea höb ich verdorie ’t aerpelemetske gelaote,
de sluuetels, de bril – en vergaat ich vanmörge noe mien pil?

Ich vergaet toch zoeaväöl name allewiel,
gister nog dae van Dinges Wètsewaal…
net nog dae sjriever Wiehètjdaeouchalweer…
of die camping bie det meer – Woeawaasdetnoe…
De naam van dae zenger Zègktgaw…

Ich bèn ouch alweer vergaete waat ich
mich mèt Noewjaor vuuergenómme haw.

Januari 2017


Quo vadis

Óm vief oor al duuster
waterkaod.
Eine zore oeastewindj
jeugtj de blajer door de straote.

Meug door ’t gesleip van hot nao haar
luiptj Samir hie verloeare róndj
wètj neet waat hae zuut en veultj
jao…; kaoj
mer neet ziene qabow
jao…; windj
mer neet ziene dabayl.

Naojaor bie ós zaet hum niks
hae kèntj det woeard amper
net zoea min wie ich hum ken.

Weurtj ’t vuuer hum blievendj wintjer
noe de windj zich in ’t weste drejtj
en oet ’ne kaoje hook wejtj?

Ich gaon gaw get koeale hoeale
óm de staof te stoeake.

April 2016


Interieur

läönstool mèt gehaoktj klèdje
biezèttäöfelke mèt televisie
stäöndje sjemerlamp mèt stóffe kap
antieke kas mèt twelfdeilig seerservies
achter glazer duuerkes
pers op taofel mèt steul
in geloogdj massief eike
hangklok mèt gewichte
kroeanluchter mèt vief paerkes
femieliefoto’s in zilvere liesjes op dressoir
twieë tinne telders naeve
geborduurdje merklap aan de moor
witte glaas- en broen uuevergerdiene

alles liektj stilgezatte in de tied
allein moder
sjufeltj mèt stek en steunkouse
in dees orde róndj

Augustus 2014


Aodjaor

Gank noe mer ligke in dees doeas
mèt al det vuuerpaginanuuts
klaor óm ’n mets in de rök te kriege

In de achteroetkiekspegel gewaar ich
vol sjaempdje al mien laeg beloftes
noe de wage weer in de vuueroet steit

Op waeg nao de Route du Soleil
mèt kofferbak zónger vuuernummes
en ougkleppe ómhoeag

December 2013


Paose

Is Hae amper opgestange
spoje wae ós mèt z’n alle
nao de muibelboelvaar

Dao waere wae gewaar
det de gaelblauwe tempel voller is
den dae van pestoear

Braaf sjufele geluivige
mèt de koupbiebel in de handj
langs oetgestaldje staties

Ikea bringtj verlossing
door oos laegdje op te völle
mèt de noewste zaligheje

April 2013


Berbke

Mèt palmtak en toeare stuis se get verloeare
– want waem reuptj dich nog aan
bie bliksem, storm of koearts – op daen hook
woea ónger dien wakendj oug de mienwirkers vertrokke

O, maagd en martelares
patrones tieënge eine ininse doead
dae altied in det Gaat van Deep en Duuster
mèt zien klawwe óm zich haer kós houwe

Diene naamsdaag is bekans aafgesjreve
en de mienbös stuit vuuer ieëwig stil
mer de stoeaflónge zeen gebleve
Berbke, besjerm estebleef nog miene pungel

December 2012


Adelieër van Neel

vuuer Wim Kuipers, sjriever/dichter oet Neel/Mestreech

Lang mich de zich
den baan ich dich
’n kuueningsgäön
door de gelpe veljer
van oos Limburgs plat
nao ’t hoes van leim
mèt de gedèkdje taofel
gezeumerdje wäörd
dien leefste sjat
en nestasgeveul

Olla olla
ich poeat ein vuuer ein
bervese wäörd
in de voeare van dit gedich

Ein twieë is drie maol veer
vief zès zeve maol ach
O adelieër van Neel
doe geis wie ges
beklums wie Bahamontes
berg van taal
gaejs oppe spieker laat
vees veldjgewas
det ós gaajtj

September 2012


Dichte op zóndigmörge

(mèt dank aan Miel Vanstreels)

’n Werm koet
mèt naeve mich
dich in diene pon
nuueje vuuer te blieve

mer ich mót d’r oet…
… ónger reuptj carbon
om miele te gaon sjrieve
in ’t book van zweit

Wie ’n ieferig kindj
duip ich de naas
vol in de windj
en sjrieftj zich dit gedich
mèt edere pendaalslaag
in dröppels nieër

September 2012


Miene waeg

Wie ’n kleurdoeas geit de werreld oeape
noe de zón de kaoj weggumtj
gouje zalf striektj op de kute
van ’t blieje sóndigskindj

det uuever ploeaje van de Mienwaeg
róndjrentj wie in ’t spuuelketeer
bleike wange roead kleurtj
op doorsjienendj blauw pepeer

Februari 2012

 

Spaje

Vaders sjöp stóng inne sjop
steel nog blinkendj glaad
blaad verrosj
mien sjerfke sjoortj herinneringe blank

wäörd jarelank ónger aerd gelaege
waere wakker
lèk ze mèt edere steek
ein vuuer ein
wie ’n hostie
te smèlte oppe tóng

zweit weurtj wien
pien millesien
zwieël zalf

Mei 2012

 

Noewjaor

Ich höb de beslage rame good gewasse
óm dich klaor in de ouge te kónne kieke
Woeamèt se ós geis verrasse
zal mèttertied waal blieke

Wieväöl blome gaon d’r sterve
Wieväöl slaaj nog jónk gepoeatj
Waat blieftj uuever óm te erve
Waat weurtj almaol weggegoeajdj

Zeen dien daag aanein gevaemdj
weurs se hel d’n hemel ingesjoeate
en in ’t statistiekehoes vuuer ieëwig opgesloeate

Stuis dao den tösse anger vraemdj
es zwart sjaop stil te kieke
of wie eine pauwhaan gruuets te prieke

December 2011

 

Lempkes

Laot ós in godsnaam
de brevebös toenieëgele
vuuer al die kaarte Sissi-snieë
mèt die twieë aafgelekdje winse

En de handj oetstaeke nao minse
wie Truke mèt d’n elerm óm de nak
Hamila ónger ziene sluierhaam
begaffeldje wichter
achter dae luuegenechtige lempkesraam

December 2011


Kuueneginnedaag Thoear 2011

Wie ’n broed
op waeg nao ’t hoeagaltaor
tuintj zich Thoear

Lègktj ’n läögske blaadgoud
uuever d’n daag
es laevendje ansichkaart
door gans ’t landj gesjiktj

Uuever aangeraekdje paedjes
van ’n riek verleje
volgtj vorstin vootspoeare
van Clara en Elisabeth

Ónger wakendje klokke
van kirk en carillon
weegtj de Wingerd
gaste in ziene werme sjoeat

Vreuger vorstedom duit groeat

April 2011


Asgoonsdig

Doezendje trómmelslaeg dreune nao in miene kop

Wie ein wècht
waerdje ich drie daag geweegdj
oppe erm van werm klanke en kleure

Noe ouch dit lèste belunke
vuuergood verdwientj mèt de windj
vaem ich de daag weer aanein
toet kómmendj jaor

Wie ’ne vès op ’t druuege
spertel ich nog get nao
es ich inne hieëring biet
Dien kruutske – mea culpa
verruuldj vuuer nog get zaote gloria

Mörge zèt ich weer mien swerkeldigs moemegezich op

Maart 2011