Veldgewas: Kalle kalle praote vergadere nota’s
Ach ach (8) dat Veldgewas. Hoeveel malen ben ik aan het voorwoord van (het geschatte\nummer) 618 begonnen. Ik herinner me nog Gekomen i-his de lieve mei, Poe-hoe-hoe-tin. Probleempje: hoe spel je i-his? De begin-i is die van ‘is’, niet van Isis of nihil. Je hebt het duo liter en (g)litter, maar in Oos Taal schrijven we gewoon lieter. En glitter? Zoeget kóste oos elders neet.
En op het ve-held een bloemensprei, bloe-hoemen die …
Laot ze braaf sjtaon. En det aod leedje…-
Ich hauw wiejer haopvól nuuts, haopde ich. ’t Huis voor de Kunsten en de provins repe leefhöbbers van ’t Limburgs nao ’t Gouvernemint veur te kalle euver de twie tón (euro’s) die de provins nag in de vóttetes gevónje haet veur Oos Taal. Tja.
Óngertösse zien get veursjrifte versjene wie aan det geldj te kómme. Waat ich begrepe mein te höbbe: ’t geit zich veural euver óngerwies aan wichter van 0-18 jaor.
Good. ’t Is klaor wie jónge klaore det de jäög mier biej kan drage aan ’t (euver)blieve van Oos Taal es veuraorlogse aoje klaore. De nuje väörzitter van Veldeke haet in ziene maidenspeech nag ins gezag det ’t neudig is det Veldeke ‘aandacht blijft besteden aan het bevorderen van het Limburgs onder de jeugd, want zonder die heeft onze regionale taal geen toekomst’.
Zeker: de kans det heel Hollandj Limburgs lult kónne v’r vergaete. Waat aevel is de bedoeling van de provins (die sjient verantjwaordelik te zien: zak mier es de helf van de wichterkes veur ’t ierste ekzame Limburgs, kriege ze de Bende van Dohmen op of in de nek), ’t Huis voor de Kunsten, Levende Talen Limburgs, de Raod veur ’t Limburgs, de drei sjtreektaalluuj, Veldeke en mesjiens waal Maastricht University.
Kalle kalle praote vergadere nota’s.
Efeng, dao kan ich hiel get euver sjrieve mae det hölp ‘t (gesjreve) Limburgs neet väöl wiejer. En dao is Veldgewas veur bedoeld. Laote zeen det d’r in det taaltje dao Deep Ónger, wo me noe lies sjtaoflónge krieg van de zaachte G, det in det taaltje get goods, opmirkeliks gesjreve waert waat waerd is te beware. Dökker gelaeze: ein taal wo neet in gesjreve waert, blief neet. Neet te bewieze, waal naodinke.
Veldgewas blief dus. Waem is ‘veer’? Twie miense mae veer haope op aanwas. Veldjaanwas zoegezag. Zólle de sjtudente van de Maastricht University weite det ze veur ‘t -was van ’aanwas’ gein middel kóns koupe wie veur d’n aafwas?
Cursusse dus. Óngerwies. Waer noe efkes wakker: det guf ’t waal degelik, en dinkelik degelik óngerwies. Ich kreeg via via (name biej de redaksie bekind, wk) eine mail mit ein test (of zoeget) van eine cursus Limburgs in Hollandj. Zuug waat me mich sjikde, dinkelik eine cursis. Hae óngerteikende mit ‘Eine Naerse’, eine man oet Naer (Neer). Woor ’t ein vrouw, zól ze ein Naerse gesjreve höbbe; veur oos gezet zien ‘t Neerenaren…
