Veldgewas: Meimaondj

Joechei, de mei is op bezeuk. Vannach aangekómme. Benuujd waat hae in zien begaasj haet, oze kórtste maondj (waat letters betruf dan). Daag Hier Mei, intjelik intjelik, zing zing geneet: de R is oet de maondj. Nao ach (8) maondj brr rrriejeRe, de RiejeR van de wintjerrr, die sjrikkelikke R van apRil (epril?): Raengel, teRReuR dit jaor, rótwaeR Raengel rutte, gevReuRR… Sjtop.

Gevreur

Gevreur: sjitterend waord. Dao kump sjtasiegeldj op. Haet de Raod van Europa besjlis. Waem ‘gevreur’ gebroek in ei leedje, buut, gedich, verhaol of ein anger verhöf sjtökske proza (ich dink dan aan berichte euver ’t ophaole van de voelnis), dae kan mit zien bewiessjtök nao de provins sjtappe en dao 26 euro in de vóttetes sjtoppe.

Sjtop weer: woveur 26 euro? Veurjaor 1997 waerde ’t Limburgs erkind es taal, regionaal taal, sjtreektaal, duit d’r neet toe mae twie maol darteen jaor later is d’r nag neet väöl gebäörd. Ich höb begrepe det de Fryske Akademie 365 wäörd gesillektierd haet veur det sjtasiegeldj. Waem dus einen dieke roman sjrief mit al die wäörd d’rin, krieg dus minimaal 9.490 euro. Sjtik danig aaf biej de 12.500 die teeners verdeende mit ei kwartetsjpeel.

En de gezet krieg det bedraag ouch wen ze gevreur sjrief plaats ‘vorst aan de grond’ (sjnappe legergeletterde sebiet det neet gemeind waert det Wulm 4 (neet Veer waat mich betruf: is dae waal van ós?) neet neet mie wit wie en woveur hae nag oze bovendaan zól zien. Veer maol ‘neet’ in ein zin: positief?

Mariamaondj

Jao en zeker: zuug. Mei hoot vreuger de Bleujmaondj. Mesjiens daoveur is ’t ouch de Mariamaondj. Kump van, zaet me, de Griekse godin Maia (zit mich dao in ’t midde de R…), die veur vröchbaarheid sjteit, bleujende buim, ’t veldj bloomp waat ’t kan, bloe-hoeme die we plu-hukke gaan, nu ze rij-hijk te bloeien staan, salve salvee-hee Re-hee-gina. (Of mót dao nag einen hee biej?)

Dinkt geer noe aan Veldgewas? Ich dink aan persessies en de bleujende greendj wo veer de blome móste plökke, blome blome, wo sind sie geblieben? En gekleurd zaegsel. Ich höb ’t hiej euver de sakkermentspercessie, teen daag nao de Pinkse. Die persessies wore mich eigelik te sjiek. Ich hool väöl mier van die veur ’t veldjgewas, de kruutspersessie. Sjmörges vreug door de veljer loupe, dök nag mit ies in de leize (26 euro estebleef).

Iesheilige

Ies? Zjuus: de Iesheilige die aaf en toe van zich lete heure. De kruutspersessie troch de drei daag veur Hemelvaart, de kwattertemperdaag. ’t Kump zelje veur det die neet in mei valle. Veurbeeldj: in 1883 veel Pinkszónjig op 13 mei: ofwaal d’n daag van iesheilge Sint-Servaos. De kruutsdaag wore dus maondjig 30 april, din… waat mótte veer hiej noe nag mit? Erfgood?

Gaon veer lever nao de meiboum. Woveur einen den, den ’t is in de meiste gevalle (nae: umgezaeg) eine sjpar. Waem zaet det? Buim zien gein veldjgewas. Kan me eine boum euver opzitte. Is det waal Limburgs? Zeker, de meiboum umhoog kriege, det is hel wirke. Poejakke. En det doon ze vandaag, op d’n Daag van d’n Arbeid?
Allein wen me DEN Arbeid sjrief. Sjei ins oet mit daen den. ’t Veldjgewas óngerhaoje, det is hel wirke. Sjroeve. Sjei mich meug, dao höbbe v’r duchtig euver  esjpard.
En denne, get umhoog gekrege?

Veldgewas

Veldgewas is neet versjlakkerd of voert gesjoefeld. Blief. Efkes biejkómme, dan kump ’t vanaaf september (de neugende maondj, Maria geboren, boer zaai uw koren) jedere maondj oetkómme. Veer (de redaksie) zeuk dichters van deens, die maondj nao maondj minimaal 1 gedich of kórt verhaol (zkv’tje, nae: -kaveeke) levere. Ich dink det det good geit gaon. Gewies. Kiek ins waat Godelieve van Gemen al gesjaf haet. Actueel. Veur vandaag:

Den Daag van den Arbeid

Dao ware winkelkes mit vruikes vurral
die kwame asse wir deje blójje of
as ter niks miêr bleujde of gans gewoën vur de kal
of as klant, sónger dräök en gesjpooj.

Allein det nuëtelik geveul in ’t liêf,
det nag laeve kós gaeve as zeej woej,
mit baovenop det liêf, dae grankende kop.

Zeej zoôte neêt allemaol niksig op ein bank
in negetien zesentachchetich, die vruikes.
Dao waar ummer get aan de hank
wel dreej veêr viêf dinger, en döks
annag twië kinger.

Die dinger die dinger die dinger

die zjweide van den Höt nao Klótshaof
van den aoje vader en ein Somalische tant,
van Zuid-Afrikanen, Armenen en Congolezen,
van Amnesty International nao Missie,
Ontwikkelingssamenwerking en Vrede,
nao Milieudefensie, nao Werkgroep Anansi,
en nao Werkgroep Behoud de Duisternis.

(De netuur woej neêt waere verkloeët, 
waar op ein paar sjpere haor nao rats doeëd).

Dinger die zjweide en kaakde vur höllep
auch aan bald kepotgetesde kinger van heej.

Auwiehe dae boêk, auwiehe dae kop, dae kop

Dao ware vruikes die zich al det aantrokke,
neêt alle kleier en kledjes in de Winkelkes,
mer de drök van de tikkende oôr in de waereld
en ’t bloôd det te gölzig sjtruimde dao ónger,
ging geliêk op mit te drökte en piên in de kop
te vol mit te vuël wölle en de waerwäörd,
kiêr op kiêr, nöt, richtig vals en gemein.

Die kinger die kinger die kinger

Gelökkig ware der gemutelikke vruikes
mit zoemend gezeiver en iêver aan ’t passe
en ’t kaupe wiel zeej praode euver heur kinger.
Dae morrege waar eine twieëling
gans oêt zich zellef sjtaonde gaon plasse,
idder dae lachde, de lóch waerde blawblaw
de zón sjeên, um die twieë jungskes, wiej zeej zag:
Joeri it noow Brinta en Roel dae it havermoutsepap.

Geer heurt van ós.

Wim Kuipers, Har Sniekers (die begós zien mit Veldgewas), Bèr Brounts (names Veldeke) en Wim Kallen.