Wim Kuipers (poëzie)

RATTETENJ

Hiej die moder, ja veur dich, kiek ouch
is neet wie me zich moders dink
of haop (haop huip zich op, haet
gein veut veur voert en wiejer)
werm en mit ummer det broelofshert.

Dees haet de henj vól rattetenj
en wo ze treujt sjreujt al waat greujt.

Me zaet ze haet häör wichter opgegaete.

Gelaoge kwatsj: ze zien gekaok op d’n tv
veur twie miljoon zoog gans de werreld
de veutjes in de kaetel gaon (ach wieväöl
wichter loupe geweun neet weg).

CULPA WIE EN WAEM

Me zaet det die mit de keplaon van drei dörper wiejer get haet.
Ze wól geine miens. Häör moder aan de kaerel gesjtorve.
Bao noets oet bèd gewaes. Mós trouwe. Eine maondj Zoe!,
doe begós ’t kótse al. Greune sjliem, krank, kiendje
d’n teenden daag kroop daen dieke weer d’rop, misselik,
vief wichter binne zeve jaor, tössedoor nag de ker opgesjlage.
Aorlog, sjtrange wintjer, nómmer zös is in de boek begrave.

LEEDJE

zeve zeve körvel en ei vleugske roesj
hui mit menkes det ich veur lerbkes toesj
Maas biej de Weerd
in graas gesjeerd
twie tuurkes gauw get van de Vaem
doe bös dich en wie is waem
en det ammaol ammaol in d’n inkeman
van Teun Touver dae onnag hekse kan.

Wim Kuipers, Neel