Groot Maastrichts Dictee groot succes

Op zondag 8 april heeft Veldeke Kring Maastricht alweer voor de vijftiende keer het Groot Maastrichts Dictee georganiseerd. En het was weer een groot succes. Bijna 100 deelnemers waren ondanks het mooie weer en ondanks Parijd-Roubaix op de televisie naar het Centre Céramique gekomen om zich te buigen over 20 zinnen onvervalste Maastrichtse taal.

Al had de organisatie aangekondigd dat het dictee wat gemakkelijker zou zijn als verleden jaar toen Theo Bovens als schrijver de deelnemers niet had gespaard. Toch lag het gemiddelde aantal fouten nog op 42. Maar er was ook een flink aantal deelnemers dat minder als 10 fouten liet noteren. De winnar was Huguette van Dooren-Lahaije met 6 fouten, voor Patricia Paulissen en Eddy Zeelen met ieder 7 fouten.

De burgemeester als schrijver?

Het dictee was deze keer geschreven door de burgemeester Annemarie Penn – te Strake. Althans dat wilde de organisatie ons wijsmaken. Maar de burgemeester maakte meteen komaf aan dat verhaal door te vertellen dat de tekst die zij had ingediend was afgekeurd en dat ze Will Wintjens toen maar als ghostwriter had ingeschakeld. En al had ze het niet zelf geschreven, ze moest het wel een keer voorlezen, waarvan ze zelf ’t idee had dat dat vooral gedaan was om het de deelnemers extra moeilijk te maken. Voor de zekerheid was voor het eigenlijke dictee een voorlezer ingehuurd die het in goed Maastrichts overdeed.

Eten als thema

Het thema van dit jaar was ‘Eten’ en voor het gemak werd ook drinken daartoe gerekend. En daar vielen heel wat moeilijke woorden mee te verzinnen, zoals avvekäötsje en cógnekske . Maar ook de zin met de douf (duif) die douf (doof) was (twee keer hetzelfde geschreven maar heel anders uitgesproken) bezorgde menigeen kopzorgen. En als dessert kregen de deelnemers nog een portie ‘bonuswoorden’op hun bord, zoals madzjel (dikke vrouw), mazjerang (kleingeld) en knótskneeje (knotsknieën).

Voor spek en bonen?

Een kwart van alle deelnemers deed voor spek en bonen mee. Een van hen had vooraf aangekondigd dat ze geen bonen lustte en daarom voor karbonade meedeed. Maar driekwart was zo dapper om wat ze hadden opgeschreven aan de jury voor te leggen. Met een gemiddeld aantal fouten van 42 als resultaat. Sommige deelnemers hadden beter meteen met een rode pen kunnen schrijven, zei de dagvoorzitter. Maar het is bij het dictee als bij de Olympische spelen: deelnemen is belangrijker (en even leuk) als winnen.