In Memoriam Hetty Jacobs-Wiermans
Op Sabbatum Sanctum oftewaal Sjtille Zaoterdig, de daag veur Paose, de lèste daag van de vastetied, waerde de Veldeke Krink-Remunj opgesjrik door ’t sjlechte nuuts det Hetty Jacobs-Wiermans waas gesjtórve. Veer kóste ’t amper gluive: ‘Det kint toch neet?’ Oos Hetty, icoon van Veldeke-Remunj waas neet meer.
Hetty woonde oppe Broekhin, tösse Neel en Remunj, maar zien hert loog toch altied ’t doonst bie de Remunjse binnesjtad, op ’t Munsterplein. Op taalgebied, waat ’t Remunjs aangeit, waas Hetty iezersjterk. Neet veur nieks waas Hetty lid gewaes van ’t hoofbesjtuur van Veldeke Limburg. Neet veur nieks waas Hetty ’ne belangrieke tekskónterläör van ’t Zjwetskammezaol en de Uulewapper bie vastelaovesvereiniging d’n Uul. Neet veur nieks waas Hetty jaorelangk jurylid van de Veldeke declamatiewedsjtried veur basissjoolkienjer in Remunj. Väöl beukskes, tekste, printjes en verhäölkes zeen door Hetty in good Remunjs ómgezat. Hetty waas neet allein taalsjterk, maar ouch sjtandjvastig en heel persies. Geweun wie ’ne echte docent. Emes wo-se altied op kós boewe. Veur al zien verdeenste kreeg Hetty dan ouch de Veldeke Pluum in 2008 oetgereik. Naeve zie werk op taalgebied, waas Hetty ouch op zie Munsterplein, in häöre winkel veur sjpeelgood en feesartikele ’ne echte póppe- en baeredokter. Väöl kienjer ginge mit ’n door Hetty gerippereerde póp of baer breid lachend en sjtraolend de winkel oet.
D’r geit e gaat valle in Remunj. Veer gaon Hetty versjrikkelik misse, maar zeen ’m dankbaar veur alles waat ’t veur ós en oos Limburgse taal en cultuur haet beteikend. Door Hetty gesjreve tekste zeen zónger euverdrieving de aafgeloupe decennia door doezjende miense gelaeze en beloesterd. Bie al die laezers haet Hetty e bietje van zie
taalgeveul achtergelaote, e geveul det aldaag ónbewus in de wäörd van miense zal waere doorgaeve aan angere. Veur de Veldeke Krink-Remunj is dét de waore erfenis van Hetty Jacobs-Wiermans, ’n erfenis die ónveursjtelbaar kósbaar is en nog jaorelangk zal waere doorgegaeve. Veer haope det zien femielie, zien kienjer en kleinkienjer, maar ouch zie zöster de krach gaon vinje óm dit verlees e plaetske te gaeve.