Lezing euver Nachtegaalreeks Deil 1 euver diechter Paul van der Goor in Heerle
De redactie vaan de Nachtegaalreeks nuujt uuch oet veur de prizzentatie vaan de oetgaof ‘Den duvel van de middig goof os vriej.’ De dichter Paul C.H. van der Goor (1932-1983), in bookhandel Van der Velden van Dam in Heerle op zoondag 3 oktober um 15.00 oor. D’n entree is gratis.
Auteur Pim Thielen en Ben van Melick zalle de boondel, dee recentele versjeen es deil 1 vaan de Nachtegaalreeks, introducere. Thielen en Van Melick sjreve al ieder euver dit diechtersjap en iersgeneumde verzörgde de informatief inleiing op d’n diechter en zie werk bij dees twietaolege editie.
In ’n dik eurke tied goon Thielen en Van Melick mèt ein in gesprek, boebij väöl zal weure veurgeleze. Geer huurt de stum vaan d’n diechter, ’n uniek fragmint opgedolve oet ’t arsjief vaan L1 Radio, en de vertolking vaan Ton Custers dee veer gediechte op meziek zat, en vaanzelfsprekend is ’t Nachtegäolke Deil 1 te koup.
Veer zien vaan meining tot de eve touwgaankeleke es complexe poëzie vaan Paul van der Goor e groet publiek verdeent. Ze beeje truus, stumme tot naodinke en sjinke sjoenheid, dees melancholische gediechte vaan verlange oet ’n oonvervöld leve.
Peter Nissen spraok vaan de waardevolste poëzie wellicht ooit in enig Limburgs dialect geschreven en Wido Smeets in ‘ne recente column in De Limburger sprik euver een klein maar fijn oeuvre.
Twie veurbeelde:
Laeve
Und dennoch sagt der viel, der ‘Abend’ sagt. Hugo von Hofmannsthal
Laeve is de sóm van väöl klein dinger:
de zón, de raegen en ’t aovesrood,
’n sjtum die me van wied kint heure zinge,
meziek, ’t kleuresjpeel van glaas in lood.
Laeve det is sjnachs neet kinne sjlaope
en loestere nao ’t kume van de windj,
op gelök det nooit kump blieve haope,
en wachte op de vootsjtep in ’t grindj.
Laeve is ’t roesje van ’t kaore,
de sjterrehemel van ein zomernach,
de waeljerige prach van maedjeshaore,
en blome, vrunj en eine kienjerlach.
Laeve is baeje óm ’t dageliks brood,
en laeve is oeteindelik de dood.
(Leven is de som van vele kleine dingen: de zon, de regen en ’t avondrood, een stem die je van ver kunt horen zingen, muziek, ’t kleurenspel van glas-in-lood. Leven, dat is ’s nachts niet kunnen slapen en luisteren naar ’t zuchten van de wind, op geluk dat nooit komt, blijven hopen en wachten op de voetstappen in ’t grind. Leven is ’t ruisen van ’t koren, de sterrenhemel van een zomernacht, de weelderige pracht van meisjesharen en bloemen, vrienden en een kinderlach. Leven is bidden om het dagelijks brood, en leven is uiteindelijk de dood.)
En zeer actueel:
Marche funèbre
Weer hink de lóch wie vreuger
gries baove de Weespersjtraot.
Weer weijt de windj wie vreuger
euver de Weespersjtraot.
Weer velt de sjnee wie vreuger
neer in de Weespersjtraot.
Ich höb nemes gezeen van vreuger
in de Weespersjtraot.
(Weer hangt de lucht als vroeger grijs boven de Weesperstraat. Weer waait de wind als vroeger over de Weesperstraat. Weer valt de sneeuw als vroeger neer in de Weesperstraat. Ik heb niemand gezien van vroeger in de Weesperstraat.)
De redactie vaan de Nachtegaalreeks, Bèr Brounts Lei Heijenrath, Ine Sijben en Ben van Melick nuujt uuch gere oet debij te zien. ‘t Adres vaan de bookhandel Van der Velden Van Dam is: Promenade 153, 6411 JE Heerlen.