Lidioom is ein nuuj rubriek euver ‘t eigene van de Limburgse taal

Lidioom is ein nuuj rubriek van Veldeke Limburg, die jedere dónderdig versjient. Ein rubriek euver ’t epaarte van de (gesjreve) Limburgse taal. Oos Taal, wie ich die gaer neum.

Lidioom dus. Det waord mót verklaord waere. ’t Is ein sametrekking van de wäörd Limburgs en idioom. Van Dale definieert idioom zoe: bijzondere, karakteristieke woorden en uitdrukkingen van een taal; het taaleigen. Ich zól waal gek zien dao taengenin te gaon, mae dudelik is get angers.

Daoveur maak ich versjil tösse ’t bezunjere van ein taal en ‘t eigene, epaarte. Ich dink det me ’t epaarte binne de taal zelf zeuke mót. Bezunjer guljt mier in vergelieking mit anger tale. Wen ’t Limburgs twintjig versjillende wäörd veur ‘t oug zól höbbe, of gans versjillende wäörd veur ’t linker en det daonaeve: det liek mich bezunjer. ’t Haet aevel mit ’t taalkundig eigene, aafwiekende van ’t Limburgs min vandoon; örges in Siberië haet me mesjiens nag mier wäörd veur ’t oug.

’t Eigene zit waal in ein meneer van wäörd make die ’t Nederlandjs neet haet; dink aan wäörd wie drinkes, roukes en ’t beroemde doefes: duivenkot. Naeve de eigeheid en opmirkelikke of prachtige wäörd en oetdrökkinge zien nag belangriek: ‘t gebroek van (die) wäörd, en de versjille tösse wäörd die sjterk opein lieke. 

Reagere? Sjrief nao: redactie@veldeke.net