Lidioom nómmer 50: Extra lang fieseditie

Aaflevering vieftig vandaag. Goldj. Get bezunjers doon? Flaaj, blome? Estebleef gein blome. Mót ich weer van die gekke name behanjele. Kan ich baeter wiejer gaon mit die name van vurge waek…

Nae dus, dan zól ich euver Posterholtenare mótte beginne, wie de maedjes van de gezet gaer sjrieve. En de meiste zien onnag Limburgenaren die wille laote zien wie ’t mót. Mae noe haet de gezet same mit Veldeke eine sjieke kwis ineingezat, mit väöl reklaam, dus haoj ich mich gedoek.

Dinsdig sjtinge d’r ei paar vraoge van dae kwis in de gezet. In Zjwame zól koetele ‘toesje’ beteikene, dus rule. Eigelik ei bietje foetele mit koetele, get wie sjachere of kwanselen. Biej ós aevel, drei kilomaeter nao ’t zuje, in Neel, dao is koetele gans get angers. Det koetele, veural zich koetele, det zól de gezet noe mesjiens cocooning neume, zich nestele in ein zaachte werm koet, of koel, in ’t ladykant.

In Zjwame kinne ze die koet ouch, ich mein det dao zelfs ein kaffee woor die In de Koet hoot. ’t Waordebook haet: de koet opzeuke, en de prachtige sjpreuk: gaon v’r nao de boet of nao de koet, wobiej ich dan aan die kaffee dink.

Waat doon veer hiejmit? Allebei good? Zeker: koetele es ein anger waord veur toesje (AN tuisen, sjteit in ’t Vergaetwaordebook) waert op väöl plaatse gebroek. Daonaeve höbbe v’r nag kuite: ei saort stoeien, veural op sjool. Mesjiens ei jóngeswaord, mae ich vónj ouch: slecht spelen bij beugelen (Venlo).

Nag ins: waat mótte veer mit die wäörd? Gebroeke. Sjrieve. Echte Limburgse wäörd: (zich) koetele, kuite, de kuit van ’t bein neume veer meis kuut, de kuit (eikes) van vösje, vesse heite ‘koet’ en die haet me in saorte: gridzelkoet, krelkeskoet. Waat is Oos Taal toch riek…

Allei: waege ’t zjubelei (kan det waord waal, die Z is mesjiens van zeup; veur sipsters van witte wien: drank) doon ich nag get van die riekdóm d’rbiej. Ein kuit is ein anger waord veur de naas (neus), en oet die kuit kump koet: sjnoter. Eine koetjóng is ein snotneus, mae gein echte sjnoternaas. Dan kump de koetebremser, eine sjnor, knievel: dae remp (dink aan bremsen) waat oet de kuit kump aaf.

Alaaf noe veur ei gans geheim waord, det mich ins doorgebeld waerde oet Naer, mein ich: hersekoet. Eine hers is eine sjpeklap, in eine sjpekkook zitte d’r versjillende, eine aojere broor van de beller, zoe heurde ich, dae jatde zich dökker einen hers en dan bleef ei kuulke euver, ein leegde: de hersekoet. Zól det eine geraoje höbbe biej de kwis?

Reagere? Sjrief nao: redactie@veldeke.net

 

Lidioom is ‘n wekelekse rubriek euver ‘t eigene vaan de Limburgse taol. Dit is al weer nómmer 50. Alle veurege aoflieveringe vint geer trök in eus arsjief.