Mestreechs langs de Maos

Op goonsdag 28 juli heet wèthawwer vaan Cultuur, d’n hier Frans Bastiaens, op de sjouwe op de Kesselskade e gediech vaan Frans Budé oonthölt.

‘t Gediech is ’ne kedo vaan Veldeke Krink Mestreech aon de stad en is tot stand gekoume mèt hölp vaan Gemeinte Mestreech en sponsoring vaan Zuiderlicht en MH Roadstyling. Mèt dit kedo wèlle veer uting geve aon eus doelstèlling um lui te enthousiasmere um ‘t Mestreechs te blieve en te goon spreke, leze en sjrieve.

Daoneve wèlle v’r de verbinding make tösse Mestreechssprekende en neet-Mestreechssprekende inwoeners en bezeukers. Daorum heet Frans Budé ‘t gediech in twie taole gesjreve. Op de ein sjouw steit ‘t gediech in ‘t Mestreechs en op de aander in ‘t Nederlands:

De Maos, klaankriek wie altied, wiegelt,
sjievelt daan zoonder meujte langs ’t bat.
Dartelend es ’n jong sproet,
soms es ’n dame mèt aonzwellenden haos.
Daag nao daag wèlt ze us laote weite
wie iewelaank dees stad häör plezeert.

De Maas, klankrijk als altijd, wiegelt,
glijdt dan zonder moeite langs de kade.
Dartelend als een jonge meid,
soms als een dame met aanzwellende haast.
Dag na dag wil ze ons laten weten
hoe eeuwenlang deze stad haar pleziert.