Neet ederein kint Hendrik van Veldeke zien….

Meh ouch vendaaog d’n daag weure nog sjoen gediechte in ’t Limburgs gesjreve. En die goon ech neet allemaol euver roesjende beekskes en kwinkelerende nachtegaole. Alles wat de moderne mins aongeit kump veurbij in de Limburgstaolege poëzie. ’t Fietserenne, de vekantie, de leefde, ’t verdreet, alles weurt in de versjèllende Limburgse dialekte oetgedrök.

Veldeke verzamelt, same mèt de online poëzierubriek Veldgewas vaan Wim Kuipers, al einegen tied veurbeelde vaan gediechte die us door Limburgstaolege poëte weure touwgesjik. Es geer wèlt zien wat dao allemaol tösse zit, daan moot geer mer ins kieke op de Veldgewas pagina op euze website. En kiek daan ouch ins in ’t arsjief vaan Veldgewas, in de zoegenaomde Moenik, boe gediechte vaan Limburgstaolege diechters en diechteresse alfabetisch op naom gegroepeerd stoon.

En weet wèt raak geer zelf ouch wel geïnspireerd um ins te goon diechte in eur moojerstaol. Veer zien ’t rizzeltaot daovaan gere tegemoot. Op de pagina Veldgewas kint geer ouch leze wie geer eur gediechte kint insjikke.