Nuie columnis: Toon oet Zitterd

Mèt väöl plezeer prizzentere veer uuch ‘ne nuie columnis: Toon Roumen oet Zitterd. Heer is 23 jaor en is docent in Remund. Toon zal eine kier per maond ‘ne column sjrieve euver zake in Limburg die häöm rake of intressere. Zienen ierste column steit hei oonder.

Fluwele hoesje

Ofsjoon ich, mede door mien lerareopleiding Nederlands, ein grote leifde höb óntwikkeld veur de Nederlandse taal, krieg ich altied knikkende kneije es ich mich van ‘t Limburgs maag bedeine. In mien geval is dat ummer ‘t Zittesj, de taal die mien mam gebroekde es ze mich verbao teväöl kuikskes oet de trómmel te pikke en de taal wo-in ich mien eventuele kènjer op mien sjterfbèd adjeu zal zègke.

D’r is neit väöl gerössjtèllender dan de zachte klanke van ‘t dialek, dat ein fluwele hoesje óm de taal liek te lègke. Daoróm ouch dat ich erg blie bèn te laote weite dat ich mich vanaaf noe de nuje columnist van Veldeke maag nuime. Maonjeliks zal ich ein sjtök teks aanlevere dat op de ein of anger maneier get mit Limburg te make haet. Wied geer gewènd zeet van Veldeke, zulle die tekste in twee tale op de website gepubliseierd waere: in ‘t Nederlands en in ein Limburgs dialek. In mien geval zal dat dus in ‘t Zittesj zeen.

Zitterd is de sjtad wo ich drieëntwintig jaor geleeë op eine dónderdigmörge oppe welt koum, en die ich noots zal verlaote. Terwiel laeftiedsgenote mit rökzek op hun sjouwesj de welt verkènne, d’r vol laeveslös op oettrèkke richting wied aafgelaege  Aziatische oorde, óm zich zelf te lere kènne, kónsentreier ich mich op de gróndj dae mich vertroewd is. De Zittesje mert is mien Mekka, ‘t eesjte hoes dat ich same mit mien vriendin Lisa in de sjtad höb gekoch vórmp de oetvalsbasis veur waat ein laeve  oet ein avonturebouk mót gaon waere. Daoveur höb ich gein wied aafgelaege Aziatische oorde neudig, en dae rökzak kènt ouch in de kas blieve ligke. Ich kèn geweun van hoes loupe, mit mien portemonnee en sjleutele in mien bóksetesje, veur ein wanjeling door ‘t Limburgse landj, dat dèks al net zo exotisch euverkump es die bezeenswaardighede in ‘t boetelandj. Óndanks dat ich zo’n wanjeling al heel dèks eder höb gemaak, zeen ich toch ummer get nuuts. En dat, jus dat, is waat Limburg zo sjoon maak.

Euvergezat in ‘t Zittesj door Phil Schaeken