Poëzie van Har Sniekers in Arriva-trein ’t Witte Stedje

In de Arriva-trein dae geneumdj is nao Thoear (’t Witte Stedje) kónne reizigers o.a. genete van ’n gedich van Veldeke-bestuurslid Har Sniekers. Zoeawaal in ’t Thoears dialek wie in ’t Nederlands is zien twelfregelige ode aan zien geboearte- en woeanplaats op de wenj van de trein aafgedröktj. Boete ’t gedicht zeen d’r ouch väöl foto’s van de kènmerkendje witte hoezer en geboewe van ’t witte stedje in de trein aangebrach. Ouch de Stifdames en de Buk en de Geite zeen van de pertie.

’t Thema van Thoear ’t Witte Stedje is te danke aan de namewèdstried woeabie inwoeaners van de provincie waerdje genuuedj Limburgse bestumminge aan te gaeve die in aanmerking zoje kómme vuuer de naamgaeving van 14 versjillendje treinstèlle van Arriva, die vanaaf 2016 door de provincie rieje. ’n Deskundige jury maakdje ’n keus oet 30 inzenjinge woeabie naeve Thoear ónger angere ouch de Cauberg, Pinkpop en de Mookerhei waerdje oetgekoeaze.

Aafgeloupe dinsdig 16 januari waerdje de trein mèt de naam ’t Witte Stedje officieel geduiptj.

Hie ’t gedich van Har Sniekers:

THOEAR

Vootstep weerklinke wie trompötsolo’s
tieënge gevels in stil straote
woea achter eder duuer meziek woeantj.

’t Hert det ziene waeg vintj in ’t instrument
de stum die eder kindj hie wakker reuptj
de taal van Bók en Geit.

De zaal zóndigmörge vol hemelse klanke
kloppendj in veerkwartsmaot
ónger de zaegenendje handj van de dirigent.

En aan ’t firmament komponeertj de maon
saoves ’n symfonie van rös
boeave ’t landj van mien vader.

De kómmendje 15 jaor kónne de treinreizigers dao óngerwaeg van genete en uuever naodinke. ’n Statie haet Thoear noeat gehadj en ouch de vreugere tramhalte zal neet in ieëre herstèldj waere. Mer waem op zien reis tösse Remunj en Vinlo in de buurt kumtj, zal allich ins dèkker dinke aan det sjoean witte stedje.

(Thoears)