Veldgewas Moenik: Marleen Schmitz
Veur mie informatie euver Marleen Schmitz, kiek hei.
stil laeve
vreug-nao-bèd
pak verkieërdj oet
klaor wakker
vaem ich al waat mót
aan ’ne kitting
óm miene nak
boete is ’t stil
in miene kop roesjt
de daag veurbie
– ouge toe! –
lang genóg
nao de gerdiene gekeke
akelig stil is ‘t boete
altied is waal get
‘ne hónd, ‘ne uul,
‘ne late fietser
‘ne vreuge auto
mer noe is ‘t ram stil
de stiltje doertj wiejer…
en wiejer … en wiejer…
geuf mich pas rös
es ich snap
det de aovendjklok
‘t laeve haet mitgenómme
Januari 2021
Pontianak en Hammerfest
wone in Pontianak,
stèl dich det ‘ns veur
daag wie nach twellef oer
óm zès oer duuster
óm zès oer leech
wone in Hammerfest
stèl dich det ‘ns veur
swintjers branjt de lamp
twieë keer twellef oer
en somers gaaroets neet
wone bie de noordpool
stèl dich det ‘ns veur
dao vruus ’t zeve maondj
en mit vieftieën baove nul
höbbe ze ’n hittegolf
nae, laot mich mer
in Oeësjbik zitte
swintjers bie de stoof
en mit sint-jan
de ganse aovendj boete
Juli 2020
moder Maas
moder Maas
rögkestrank van water
haeltj noord en zuid bie-ein
lik lui en lansaam
in ’t zomerbèd
spoojtj zich in ’t naojaor
hals euver kop
nao de zieë
… moder Maas
soms breid, soms lank
… rögkestrank…
September 2019
Wen de greuj
wen de greuj
lansaam en greun
euver de waereld kruup
veurjaor wintj
van de wintjer
blief mie duuster dinke
achter
wie e vergange slangevel
wen ich dan
de lieëuwerik huuer
kin ich mit
toet aan de ieëste hemel
April 2016
Zonder titel
eindelik ging ich op waeg
nao streke sónger naam
wo miense mutse droge
en wäörd sproke
die ich neet kós verstaon
inne aovend koom ich aan
en ’t raegendje
mer zeuter dan heim
November 2012
Iesveugel
motte iesveugel
ummer mer loestere nao
wintjerkeuninkskes?
es de windj raegent
door de popelierebuim
drieve druime weg
geit de kievit truuk
nao zie vaderlandj
steultj d’r mich de zon
Juni 2012
Traone
op begrafenisse
mót ich hieel dök bäöke
mer pas geleje
biej ’n bao vergaete nich
heel ich mien ouge drueeg
weer heim
’t zwart inne kas
en ’t printje inne doeas
biej det van mam
bäökdje ich veur twiee
Maart 2012
Snieë
vraem aan snieë is
wie zach en dónzig
wie stilkes die vlokke
omlieëg kinne zakke
wo raege klatertj
en onwaer kraak
ligge witte vlökskes
zich langsaam neer
drejje zonger geluid
de waereld in daekes
snieë sjildertj weg
waat liëlik is
maak de waereld vaerdig
om obbernuuts
te waere ontdèk
Februari 2012
Eindelik
eindelik ging ich op waeg
nao streke sónger naam
wo miense mutse droge
en wäörd sproke
die ich neet kós verstaon
inne aovend koom ich aan
en ’t raegendje
mer zeuter dan heim
Februari 2011