Veldgewas: Yuri Michielsen vertaolde De Stad vaan Kavafis
Yuri Michielsen vertaolde gediechte vaan de Griekse dichter Konstantinos Kavafis (1863-1933), in ’t Mestreechs. Ein vaan die gediechte drökke veer hei aof in Veldgewas: De Stad. En die stad zouw zoe mer ouch Mestreech kinne zien.
Konstantinos Kavafis
Konstantinos Petrou Kavafis (Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης) waor ’ne Greeksen diechter gebore in de Egyptische stad Alexandrië op 29 aprèl 1863. Vaan Kavafis zie leve weurt dèks gezag tot, boete zien gediechte, Kavafis neet bestande heet. Neet allein is wieneg bekind euver zie leve, umtot Kavafis erg privé demèt waor, meh wat bekind is, is ouch wieneg opmèrkelek. Toch heet Kavafis kier op kier gezag tot z’n gediechte oet zien eige leve gekoume zien.
’t Wiechtegste leimotief vaan Kavafis zie werk liekent verlange te zien, wat oet bekans eder gediech en eder vaan zien wäörd ziepelt. ’t Is ’t verlange vaan ’ne kinner, dee, zoonder leihertegheid en zoonder genaoj, zoewel ’t plezeer en ’t leid kint boe-aon verlange us bloetstèlt. En mèt dit verlange loert heer staarlings, soms mèt sensueel ouge, soms ironisch, soms filosofisch, nao ’t verleie. En in dat verleie, wat veur häöm altied persoenlek is, vint heer de historie vaan zie volk trök, de Hellenistische Greke, en rappeleert heer ziech de gesjiechtes vaan zien eige sensueel leve. In 1933 is Kavafis op 70-jäörege leeftied euverleie in Alexandrië.
’t Volgende gediech, De Stad, is eint vaan de ajdste gediechte die vaan häöm bewaord zien gebleve en boe-aon heer heet gewèrk tösse 1894 en 1910. ’t Kump oet ’n oetgaof vaan ’n selèktie vaan zien euvergezatde gediechte oet 2019.
De Stad
De zags, “Iech gaon nao ’n ander land, iech gaon nao ’nen andere zie.
Iech zal ’n ander stad vinde, ein beter es dees.
Meh eder meujte is door ’t lot verdomp
en mien hart ligk – wie e liek – begraove.
Wie lang verkneis miene geis ziech nog in dees weustenij?
Boe iech ouch mien ouge op riech, boe iech ouch nao kiek,
iech zeen de zwarte ruwienes vaan mie leve,
wat iech zoeväöl jaore verinneweerd en verdoon höb.”
De geis gein nui len vinde, de geis gein ander zieje vinde.
De stad kump diech nao. De jeugs door einder
straote. En de weurs awwer in einder wieke,
en grijzer weurste in dees einder hoezer.
Ummer kumste in dees stad trök aon. – Verwach niks anders –
’t Gief gei sjeep veur diech, dao is geine weeg.
Zoe wieste de leve hei verinneweerd höbs,
in dit klei look, zoe höbste ’t euveral op de ganse wereld verdoon.
Euverzètting: Yuri Michielsen, Mestreech