Veldgewas
Veldgewas is ’n initiatief vaan auteur/diechter Wim Kuipers (Neel 1939) wat beoug de Limburgstaolege poëzie e podium te beeje en daomèt de bekindheid devaan te vergroete. Vaanaof 2011, wie heer same mèt Har Sniekers mèt Veldgewas begós, zeumerde heer ‘ne fikse catalogus bijein vaan gediechte die häöm vaanoet de ganse provincie woorte touwgesjik.
Abonneert uuch op Veldgewas!
Die gediechte sjik heer mèt oonregelmaotege oonderbrekinge, veurzeen vaan zie typisch commentaar en vrij associaties, aon ’n meinegte volgers die höbbe ingeteikend op zien digitaol poëzieberiechte. Wim Kuipers umsjrijf Veldgewas gere es e “proofhäöfke”, wat wèlt zègke tot heer neet veuroet al te streng wèlt selectere; tösse ’t veldgewas zitte ouch soms plentsjes die sommege es oonkroed mage bestempele meh die in hunnen oonsjöld dèks ’n eige sjoenegheid vertegenwoordege.
Wee ziech (gratis) wèlt abonnere op ’n periodieke poortie Limburgstaolege poezie hoof inkel e mailke te sjikke nao redactie@veldeke.net oonder vermelling vaan “Abonnemint Veldgewas”. De annotaties die Wim Kuipers bij de gediechte plaots geve zien zendinge ’n bezunder charm.
Sjik eur gediechte in nao Veldgewas
Es geer zelf gediechte sjrijf in e Limburgs dialek, en geer zeet op zeuk nao publiek, daan kint geer eur gediechte altied eins opsjikke nao de redactie vaan Veldgewas. Geer krijg op z’n mins e welwèllend commentaar en es ‘t eve kint e pläötske in ein vaan de volgende Veldgewasse. ‘t Adres is: veldgewas@home.nl. Vermel wel ezzebleef tot eur gediech bedoeld is veur Veldgewas. Veldgewas nump euveregens sinds einegen tied ouch ZKV-kes (Zier Korte Verhaole) in zien kolomme op.
Kiek ins in ‘t Veldgewas Arsjief De Moenik
Veldeke Limburg is bezeg de catalogus vaan Veldgewas, dee noets systematisch in kaart is gebrach, vaanaof ’t begin in 2011 op ziene website te prizzentere. Dao stoon de diechters in alfabetische volgorde oonderein en de gediechte per sjrijver in chronologische volgorde. Daoneve versjaffe veer nog get achtergroondinformatie euver die sjrijvers. Dat arsjief is nog lang neet compleet meh weurt geleidelek aon aongevöld.
Hei oonder tref geer inkele vaan de poëtische bijdrage aon Veldgewas aon. Nao verloup vaan tied goon ouch die gediechte nao Veldgewas Arsjief De Moenik.
Wim Kuipers sjrijf: Eine moenik mót me zeuke in ein boeresjuur. ‘t Is eigelik ein plek veur get te versjtoppe. Waal ein biezunjer plek: ein kuulke in ’t hui, sjtreu of in de nag neet gedorsde vröchte (graan). Kienjer versjtopde dao appele, paere en neut, zoedet angere die neet maekelik vinje kóste.
Jeder jaor opnuuj
Mit vastelaovend is get oet, op sjool dao wurt gehos,
d’r is sjtömming in de ganse boet, de meister kump dan los,
de directeur, jao, bès waal sjtreng, dae kèns te neit mee trök,
dae löp dan dansend door de geng, dae sjtraolt dan van gelök.
En bie ós thoes, de pap en mam, doon ouch al neit normaal,
die riete zich van alles aan en loupe veur sjandaal,
de pap dae flöt dan leidjes, leert de schlager oet de kop,
de mam die zink sjoon, lachend mit, ze kómme neit mee sjtop.
De buurjóng klómmelt in de graasj e waegelke inein,
zien zösterke, dat hulp häöm mit, al is ’t nog mer klein,
jao, ouch dit jaor gaon zie wei’r mit de kènjeroptoch mit,
‘t is ein duo, sjoon gesjmink, vol kleur, wo pit in zit.
Jeder jaor opnuuj, väöl verkleide luuj,
glitter en gesjitter, mit meziek,
jeder jaor opnuuj, bliedsjap bie de luuj,
Limburger, waat bofs te, bès te riek !
Phil Schaeken, Zitterd
Februari 2023
Misse
Stilstaondj op ’t strandj
zeen ich de wie zieë
en dink aan dich
guns
aan de uueverkantj.
Veuldje ich in mien handj
mer ein traon oet dien ouge
van leefdje of verdreet
of
heel ich dich mer vas
aan ein vaemke van diene jas.
Det waas mich lever
es hie die ganse zieë.
’t Is mer vuuer ’n jaor of twieë,
zags se.
In de gaard bluje de blome
en de kese zeen al riep,
ich wil d’r dich waal gaeve
mer mien handj reiktj
neet zoea wied.
Har Sniekers, Thoear
December 2021
In de morge van dien sjtraote
In de morge van dien sjtraote
zeuke miense häör gelök
klinke klanke oet Sjtufs tore
reurt de Roer róndj Sjteinebrök
Wiermelsjtad – halfgesjaore
aad en nuuj sjteit naevenein
door winkelrame aope deure
prónks doe mit ’t Munsterplein
Zoväöl oere sjoere dien moere
sjraaps se ouge blikke biejein
leuts dich veule-preuve-beloere
dien hert det klop in edere sjtein
Els Zeegers-Koelen, Remunj
April 2021
De karnevalis bäökt
de karnevalis bäökt
hae geit mit gemis in zien prie
gein mokkel in de erm
nurges e muulke te sjtaele
gein kómpenie óm mit te drènke
geine samezangk
hae löpt mit graote rouw
hae sjtruit zien traone
zao graot wie konfettiesjnippers
sjlingers hange verlaore
óm ziene hals
‘t majäör klinkt minäör
gein träöt of tróm te heure
geine sjamp
of prinsewagel te zeen
geine karmel of sjokolaat te vange
geine einzelgènger
gein awt wief
kloon, zjwartepiet
of sjienheilige te zeen
de sjtraote zeen laeg en sjtil
ziene sjpas is verlaore
hae mót zich d’r nao hawte
‘t vaste is te vreug begoosj
zónger vastelaovend
zónger èsjkruutske
zónger hering
heur de karnevalis bäökt
zien óngekènd leid
Jack Jacobs, Sjtein
Februari 2021
stil laeve
vreug-nao-bèd
pak verkieërdj oet
klaor wakker
vaem ich al waat mót
aan ’ne kitting
óm miene nak
boete is ’t stil
in miene kop roesjt
de daag veurbie
– ouge toe! –
lang genóg
nao de gerdiene gekeke
akelig stil is ‘t boete
altied is waal get
‘ne hónd, ‘ne uul,
‘ne late fietser
‘ne vreuge auto
mer noe is ‘t ram stil
de stiltje doertj wiejer…
en wiejer … en wiejer…
geuf mich pas rös
es ich snap
det de aovendjklok
‘t laeve haet mitgenómme
Marleen Schmitz, Mofert
Januari 2021
jannewari-dip
jannewari knotert
is neet kóntent
de zón noe ouch
corona-patiënt?
alles vaal en gries
nieks vrolijks in-gelies
pratsj, sjliek en toter
jannewari-geknoter
ofwen alles op de bón
toch lichskes ane horizon
qua gemood inne pöt
mer…de kanarie flöt
wat meer es troos?
sjtrakkes: moeremoos
Toos, Vlorp
Januari 2021
kersmis 2020
komt allen tesamen
v’r moge d’r allein van zinge
de werreld krank
’t daagliks laeve mank
mit inzit en vertroewe
is d’r aan genaezing te boewe
kersmis: ane lichskes ós werme
op aafsjtandj en in gedachte ómerme
komt allen tesamen
v’r moge d’r allein van zinge
in de haop det ’t nuuj jaor
ós weer gezóndj biejein kin bringe.
Toos, Vlorp
December 2020
Coronamuig
Coronatied, nooitsj mitgemaak,
ouch al bèn ich 70 jaor,
neit es opa, pap, of sjnaak,
geluif mich mer, da’s wirk’lik waor.
Eesj moosj ich d’raan wènne,
sjtil op sjtraot, unheimisch haos,
jederein bleef thoes, zout bènne,
gans ’t landj waar oetgeraos.
Kort biejein sjtaon, hendjes gaeve,
of e muulke oppe wang,
zoget heurt toch bie ’t laeve,
nae, dat maag neit, me is bang.
Óngerhawve maeter aafsjtandj,
henj goud wesje, röstig aan,
veur alle kènjer in ’t landj,
waar óngerwies eesj van de baan.
Op vakans of nao de bieb gaon,
nao de kapper of de kirk,
lekker same oet gaon aete,
niks koosj haos, geer höb ’t gemirk.
Corona veur, corona nao,
van sjmörges vruig pès saoves laat,
euveral is corona dao,
jeder haet advies paraat.
Mer effe get angesj opgemirk,
de minsj is tot ’t neudige bereid,
corona haet sóms positief gewirk,
’t is neit allein èlenj en leid,
Röstig wachte in ’t rieke,
gein gevleig, geren, gesjpouw,
dich bedanke, vruntj’lik kieke,
‘Géér zeet aan de beurt, mevrouw !’
‘Kiek, die aenj dao mit häör jónge,
heur, dae maelder in de boum,
dao kump ’n eikäöreke aangesjprónge,
och, wie sjoon die witte bloum !’
Jeder naodeil haet zien veurdeil,
en dat bliek ouch noe alweier,
corona brach ós heel get ónheil,
mer sóms get rös, bitsjke plezeier.
Aevel, toch wil ich kwiet:
bèn sjmörges al gans vruig,
nao al dat geduins in dezen tied,
richtig täöt, coronamuig.
Haop’lik dat ein vaccin bevriet,
dat veer weier geweun kènne gaon laeve,
eindelik dan dae corona kwiet,
die gedachte, ein gelökkig gegaeve.
Phil Schaeken, Zitterd
September 2020
Doe móts mar jraad noen e kinke krieje,
Dat zunt doch sjwoar en duuster tsiete,
Uvver ee dink broechs te diech nit tse sjtrieje:
D’r naam dem ze óp ’t sjildje kniete.
Jraad noen wie vier ónger d’r vieres lieje
Is deë nit alling mieë vuur de elite,
Doe huets ‘m óch an alle zieje,
Zoeë zunt noe eemoal ós ziete.
Corona, kink, woarum loesters te nit?
Corona, mit diech maat me jet mit!
Kiek, ’t Corona maat ziene ieësjte sjrit!
Zoeë leef kinke zörgt vuur loeter vrid,
Jewis móst uur ’t kink Corona neume,
De verwunsjkate zalle erinner sjtreume!
Paul Weelen, Kirchroa
Mei 2020
Alles Corona oder was?
Al is d’r miensj nog zoeë sjlauw,
dinkt heë häu alles in d’r hank,
al hat heë nog zoeëväol kamau
de natoer, die jeet heure jank.
wat wils doe, klinge miensjeman,
wils doe miech, de eëd, betswinge,
wils doe alles noa diene zin han?
bedink, doe kans miech nit tswinge.
óch al boorste löcher hei en doa,
sjprings miech sjtukker oes de hoed,
verzauws miech, dinks nit noa,
iech blief baas in mieng eje boed.
pest, jriep, Alzheimer of demenz,
corona, hatskwale, tornados
mieng meuglieghete hant jing jrenz,
iech vroage diech eroes.
en haste ‘t ee betswónge
han iech al ‘t niekste jevónge.
Anton de Bruijn, Kirchroa
April 2020
Sjtil sjtraot
de sjtraot is sjtil
d’r wurt al daag neet mae gelache
zie zjwiegt, ich mis kal
‘t geklatsjeneer mit de naoberluuj
ich zeen en heur ze neet
ich mis de kènjer die hinkele
en harte kriete oppe sjtoeptegels
d’r is gein teike van laeve
in ‘t haofke van de Thaise naobervrouw
is de boum geheiligd
mit bóntje crêpepepiere sjlierte
die sjméke óm gezóndjheid en gelök
‘n benaw lóch
haet zich oetgesjpreijd euver de tarlaog
kratst gate in ederein
in al wat nog laeft
de bel geit, ‘ne léve haet ‘n mangel
vol waar aan ós deur gezat
de bel geit, de baoje van d’n apotheek
zet ós de medecien veur ‘t griepe
v’r wachte es e gans landj
op baeter daag
Jack Jacobs, Aelse
April 2020
Vier haode ós allemoal jet ater de hank,
Ejalieg wat vuur roadsjleëg ze óch jeëve,
’t rejeert nit ummer ós nutter versjtank,
En ós jeveul is döks uvverdreëve.
Mar kiek ins bij diech óp d’r jank,
Blief bij jinne tse lang kleëve,
Hod in jodsnaam jouwe aafsjtank,
En deel wat ze has um tse uvverleëve.
Angs is vuur jinne inne jouwe kammeraad,
Hod vuur alles doch nog jouwe mód,
’t sjiengt e lempje in ós aller naat.
’t Doert flaich lang, lever nog kót,
Tsezame zunt vier tse jans jet in sjtaat,
En verjès nit: ’t Kunt wal jód!
Paul Weelen, Kirchroa
Maart 2020
Al inne vieres jezieë? Vuur miech hant ze floep,
Die drieëne ziech um went ze miech zient,
Den iech jon hön noa bis heem óp d’r sjtoep
En dan han iech ze bij d’r kraag en an de biend.
Al inne vieres jezieë? ’t Is inne vieze kloeb,
Woavan dat die doch al die mitjlieder krient?
Iech sjrief ze aaf mit inne kliek óp d’r knoep
En maach dan flot dat iech versjwient.
’t Is jet sjaad dat ’t noe vrugjoar is,
Angesj kuete vier e winktersjlöfje maache,
Joa, los ós bloos um de jekheet laache.
Went ’t allemoal óch mar haof woar is,
Dan mieë wie de helf va Kirchroa in jevoar is,
Dat zunt jajing loestieje zaache.
Paul Weelen, Kirchroa
Maart 2020
Wazel en Bazel
1.
De teng trekke, de maer dekke.
Sjpinnejaeger, viêgevaeger.
Sjarretelle en sardelle.
Belke trekke, kómp oêtlekke.
Häöskes breie, kledjes neie.
De jónge noêts niêpe,
zoêdet se neêt piêpe.
De jaeger duit ‘paaf’,
en ’t versje is aaf.
2.
De zeute deêm van Moder Koe
is vur eur kellefke klein
de hemel op aerd.
Wie vur de mins,
de zaochte naas van ein paerd.
Pietje pötje poêt,
mien versje det is oêt.
3.
In de trein van Wazel nao Bazel,
dao zoôt ein maedje van twellef
det leek op ein ellef.
‘Tante Loezewiês,
wets tich preciês
wat ter dao is in det Bazel?’
‘Eine waterval en
vuul sjaele Wazel!’
4.
Sjaan zienen haan
waar sjoënder as Sjaan zien vrouw
De hón van de vrouw van Sjaan
waar sjoënder as Sjaan.
Dao is vuul leid beej die minse
det duis tich tich neêt winse.
Vuul leid wasse neêt wets.
Hae waar eine kater
en zeej waar ein kets.
Godelieve van Gemen, Baolder
Februari 2020
Duitse militaire begraafplaats Ysselsteyn
Aan de randj van de Pieël tösse törf en
zandj röste miens, vader, zoon, broor –
de oet hoes weggerope mansluuj
door de wraakzuchtige oearlogshoor.
Hie gein fieës mèt groeats herdinke
en genuuedje op de ieërste rie –
óm dees dertigdoezendj te gedinke
hingtj inkel de vlag d’r halfstek bie.
De jaore waere aojer – häör bèd alsmer
kaojer en vuuer de jóngste blieftj ‘t wènne
waal die foto op de sjouw te kènne.
’t Carillon striektj zien vlokke es millesien
uuever de geveulige litteikes in ’t gazon –
verzaochtj de in stein gekratsdje pien.
Har Sniekers, Thoear
januari 2020
sjtil gevalle
sjtil gevalle zien de bónke-bónkegeluje wies vruûg in de morrege. wies
deêp in de nach. oêterein-riêtend. wat is nag vruûg en wat is laat.
sjtilgevalle waar zeej. ‘t dörrep laefde en raozde en kreeg
ein vlag wao op sjteit tet ‘t laef. as laeve laef mit laeve make
den laef ‘t dörrep. ich bön sjtil gevalle in mien vaderstaal.
ich lier de niej minse in mien kleurekleng de sjpraok van nederlank.
gehouwe beelde óntbloeët neêt door de doeënsbeej woênende dörpers
mit deêp te breûk in dees aerd. aan ein moôr ein gedich
in ein sjpraok van een anger dörrep. zoej zeej zich reure en opsjtaon?
Godelieve van Gemen, Baolder
Januari 2020
Deh dah
Doa likt troeës in d’r jedanke dat ‘t endlieg is,
d’r sjloespoenkt darf óch drei poenkte han…
mar vuur d’r miensj deë ummer engslieg is,
kunt dan óch inne sjloes an ziene angs.
Dink dan dat de pieng óch verjenglieg is,
dat ‘t leed besjteet mar óch verjoa kan,
zuet ins deep oane dat ‘t pienglieg is,
dan doert d’r honger nit ‘t langs.
Ejentlieg is wat ónversjtendlieg is,
dat de leefde inne sjloes hat dan,
dat dat zoejaar zier warsjienglieg is,
d’r jroeëse nuuks kriet ing jroeëse sjangs.
Verjès dat ‘t in de keer sjreklieg is,
den doa likt troeës in d’r jedanke dat ‘t endlieg is.
Paul Weelen, Kirchroa
Januari 2020
Sjerpenheuvel doordeweek
de pestoer nees drei kier
en veeg z’n neus in ‘ne witte zakdook
dee heer oet de kasuifel haolt,
de kuise gedachte verróf,
verdwijnt in de barokke kèrk,
boe hamelsleeg weerklinke
achter de sakkerstei
de verzamelde geluivege
verdringe z’ch veur de balustrade,
ze oontvaange ’t Allerheilegste,
han gevawd, ouge touw,
me klop en hamelt in ‘nen achterzaol
koerzaank käört m’n oere,
‘ch huur diene naom
in ’t leed wat weurt gezoonge,
zeen de Boum vaan Jesse
reikend nao de koepel
en d’nen ougesjaduw op mien kösse
boete, langs de kruusweeg
in de rege,
druug de Heilige Veronica
‘t Aensicht Jesus aof,
’t vagevuur verdwijnt veur altied
vendaog is d’n daag,
noe is ‘t momint
Wim Kallen, Mestreech/Zitterd
November 2019
Jóngk
wie ich jóngk waor
nog van niks wos
en nog èppel oot
vroog ‘ne vrundj
of ich häöm de kitsj
wol euverlaote
tösje kraon en sjteel
gunde ich ‘m ‘ne graove
randj vröchvleisj
hae oot hòrtich wat ich
häöm ekstra euverleet
hae mool de kéne fien
hae waor tevréje, ziene
maag ein weuste woor
‘ne appelboum greujde
euver neet breid
en èrmoo woord
naojt gesjpraoke
Jack Jacobs, Elsloo
Oktober 2019
Schlauberjer
de hollendsje sjproach kroge v’r óp sjoeël jelierd
evver ós eje Kirchröadsj woeët doa nit sjtoedierd
doe wós me nog nit jód besjeed
va ’t nótse va 2-sjproachiegheet
doarum hant ós eldere damaals nit d’rhin jebierd
Loek van de Weijer, Kerkrade
September 2019
zomer in ’t zuje II
wen de morge
dörsjtig wakker waert
zich zón-sjlurpend versjlik:
zomer in ’t zuje
en ’t limburgs landjsjap
goud-gael bane krieg
zomervane inne werme windj:
zomer in ’t zuje
wen zón en sjeem
zich winsjelt
in haol waeg:
zomer in ’t zuje
en de nach zich buig
euvere aovend
morge neet zoooo werm belaovend:
zomer in ’t zuje
Toos, Vlodrop
Augustus 2019
Sjtoekrenne
mit de naas óp ‘t sjtuur
d’r zaal verburgt ziech
in d’r boam
rungde noa rungde
de rennere sjtoeke
en de supportere
sjloeke rungde noa
rungde in de wieëtsjaf
‘d’r sjtoekrenner’
mit moeziek bis
lang noa d’r letste
renner nog ing rungde
ze sjtoeke wen ze
noa heem junt
Wim Heijmans, Kerkrade
Juli 2019
De deur nao binne geit ope
De deur nao binne geit ope
en gief ‘ne reuk
vaan ‘ne vergaange zomer,
vaan veuregend jaor,
vaan de jaore 1980,
die noe inins trök zien
wie ‘nen tied vaan rös,
zoonder zörg.
‘t Is ‘ne get muffege, keule reuk,
dee vaanoet de kelder umhoeg kump
op deen ierste werme veurjaorsdaag,
dee ‘ne nuie zomer belaof
es ‘ch vaan boete de hal in gaon.
En eve, hiel eve, pak ‘r eweg,
de las vaan mien gedachte
en deit in m’ch vleuje
beelde en geveules,
die noe, nao zoeväöl jaor,
m’ch good doen veule.
Meh mie geveul luig
en vergit ‘t leid vaan ‘t verleie,
wat zjus wie dee reuk
door e zöchske wind
in de werm loch vervluig,
es-of ‘t ‘m noets heet gegeve.
Yuri Michielsen, Maastricht
Mei 2019
Iech bin vuur kloar sjproach, zage woa ‘t óp sjteet,
zoeë wie ‘t bis noen woar, wail ‘t doch ‘t flotste jeet,
mit ‘t jruie van de joare, weëd mieng sjproach krommer,
of iech sjwieg al jans en dóch iech jeweun jet dommer.
Iech kiek noa d’r miensj noe en wat ‘t mit ‘m deet,
de mieëtste zunt doch kliensj zoe en jinne nog versjteet
wat d’r angere hem wil zage, drum hod iech ‘t óp sjwieje,
of sjrief iech wöad in rouw, dan kan jinne doa aa lieje.
Dieng sjouwere zunt sjmaal, d’r rugkesjtrank sjwaach,
Dieng menoeng is ejaal of ing al oes-jemade zaach,
Doe leufs woa alle angere hin lofe,
doe zeës d’r kal dem alle angere al verkofe.
Iech bin vuur duudliegheet, al is nit al sjwats wies,
iech bin vuur zachliegheet en dat hat ziene pries,
iech kroog d’r wink va vure en dat loos duudliegheet vervluje,
en noen bin iech sjtil, den zoeë broech iech nit tse luje.
En weë wees mós iech óch sjwieje óp papier,
en weë wees bring iech ‘t zoeë óch nog wieër.
Paul Weelen, Kerkrade
Mei 2019
Breif aan mien vrouw
Es ich 80 bèn, es God bleif,
zit ich dan ouch mit dich, achter, in ’n awd keukske,
aan e täöfelke, gans sjtil, mit twee sjneikes brood en get vleisj,
door de roete nao boete te kieke, nao vruiger ?
Waer ich dan ouch lestiger, en doe ouch,
verbaeters te waat ich neit zègke moug?
Ich wil 80 waere mit eine glumlach, leifs alle daag,
e gedich in miene kop, vol leich, vol zón, vol kleur,
eine frisje geur op mien lief,
ich wil serjeus genómme waere es ich get sjrief,
wil nog brenne wie e vlemke, al is ‘t klein, fien,
leich gaeve en wermte, zörge veur get zónnesjien.
Haop dan dien zachte handj nog te vuile,
nog ummer ein muulke te pruive, ‘sjmakelik aete’ te heure,
en: ‘Ich höb dich leif’, es ich 80 bèn,
es God bleif.
Phil Schaeken, Sittard
Mei 2019
positief
zap ‘t nuuts noe effe weg
de gezèt kump sjtraks waal oet
nae, ich sjloet mien ouge neit
sjtaek de kop neit in ’t zandj
kiek nao baove in de lóch
zuik nao haop en ouch get sjteun
want ’t is neit mee zo sjoon
alles liek opèns zo kawd
dènk mer dèkser positief
zuug gein baere oppe waeg
blief geluive in de jeug
‘al kump goud’ is geine druim
es noe jederein veur zich
mit de anger raek’ning hiltj
en oug dèkser mitein kalt
zuut de welt gans angesj oet!
John Hertogh, Sittard
Mei 2019
vastelaoves-zaenge
kleure vlege van ’t palet,
dörf sjpringk oet ’t daags korsjet,
wäörd en wies waere ein,
ritme kruup in erm en bein,
blik neet op ’t sjerm
mer erm-in-erm,
mars, polenaese of wals,
vruijd vluug dich ómme hals,
’t moog doere-doere-doere
alle vastelaoves-oere,
vónke vruijd en sjpetters sjpas
sjoevere in werme vastelaovesjas.
Toos, Vlodrop
Februari 2019
e biesje winkterkós
moeresjtamppot,
himmel en eëd,
sjmaat miech jód,
wie me zoe zeët.
iech jrok en haofum,
och wal e sjuusje,
het kriet parfum,
en e naas kuusje.
zoe weëde jeraitsd,
sjmaach en zinne,
de leefde jehaitsd,
alle tswai jewinne.
Antoeën de Bruijn, Kerkrade
Januari 2019
Vaereprach
Enthousiasme en nuujsjeër
mingele mit gooj kómpenie
besjaere ós de vaerkrach
óngerwaeges door d’n tied
samezeen is e feës
leët de rikketik danse
mit vreë vaere vol vruntjelikheid
en vruid deile
d’róm sjik ich ein vaer
óm op dienen hood te sjtaeke
wen’s te es gelöksvogel
ein vaer höbs mótte laote
Leonne Cramers, Geleen
December 2018
Halszaak
D’r is gein inj en gein begin, allein ein tössen-in
mèt de vraog die in miene kop blieftj male:
Waat noe?
Alarmknóp in de voes en het zweit vuuer de kop
sjuuf ich het alzeendj oug in det mèt dulmakendj
leweit op zeuk geit nao de óngenuuedje gas.
Es dae zaet wie d’r zich sjrieftj, zètte ze hum
het mets op de kael en kan hae halsuueverkop
mèt zien koffer vertrèkke.
Olla, olla zuster, gaef mich mien nestasgeveul.
Gein gummiehaose, gein witte jes,
gein gedoons mèt slange en geine Oxycodon.
Zej in de lienteikevoeare het koeare van verlange
wäörd aanein te vaeme es kralle. Weer gewuuen
te kónne kalle vol veur det neet te blusse vèltj.
Har Sniekers, Thorn
Oktober 2018
Rosa waak
Sint Rosa baet in häör kapel
zie sjteit in de ruumte
zie sjteit in häören tied
en wach op waat kómme geit
häör vleugele euver Zitterd gesjlage
zie waak beminnelik
d’n daag nao de percessie
rös de Kolleberg oet
hónderde vuit leipe nao baove
en weier nao ónger
vurige gebede klónke róndjóm de kapel
Rosa haet ze geheurd
de meziek van hermenieje is opgelos
Rosa haet de melodieje geheurd
de wierouk is verwèndj
tösje buim en sjtruukgewas
Rosa haet de gewiede reuk herkènd
vandaag zomert ‘t nao
de veugel fluite hun leidje
in de herfsbuim
Rosa heurt hunne zank
zie vuilt de aanwezigheid
van de leger gelaege Kogelvanger
en ‘t Levetenhäöfke
mer kènt ze
vanoet häör blikveldj neit zeen
eine fitser trap veurbie
eine wanjelaer ruip
ziene neit aangeliende hóndj
Rosa kik d’rnao vanoet häör kapel
zie waak ummer
jederen daag, van vruig pès laat
zie waak
jaor in, jaor oet
sjtóf en geis
Wim Kallen / Vertaoling Phil Schaeken, Sittard
Oktober 2018
stil laeve
vreug-nao-bèd
pak verkieërdj oet
klaor wakker
vaem ich al waat mót
aan ’ne kitting
om miene nak
boete is ’t stil
in miene kop
roesjt de daag veurbie
– ouge toe –
lang genóg
nao de gerdiene gekeke
akelig stil is ‘t boete
altied is waal get
‘ne hónd, ‘ne uul,
‘ne late fietser
‘ne vreuge auto
mer noe is ‘t ram stil
de stiltje doertj wiejer…
en wiejer… en wiejer…
geuf mich pas rös
es ich snap
det de zomer alle laeve
haet mitgenomme
Marleen Schmitz, Oirsbeek
Oktober 2018
Ein ode aan Aznavour
Ich kèn d’r niks aan doon,
ouch de Franse taal is sjoon,
jus wie oos plat, riek van klank,
gans gesjik veur zónnige zank.
La Bohème, Desormais,
La Mamma, Et Pourtant,
Les Comediens, Que Cést Triste Venise,
en soms ging ‘t euver Peries.
Charles, veer gaon dich misse,
dien sjtöm, oet doezende te haole,
dien chansons, kómplete verhaole,
ich gaon ze weier zuike, de lp’s, de cd’s.
Ich sjleit mien ouge, gaon geneite,
want heur ich dich dien tekste vertolke,
dan zjweef ich weg van dees welt,
weg, hoog baove de wolke
Phil Schaeken, Sittard
Oktober 2018
‘t Kunt wie ‘t kunt
’t kunt wie ’t kunt
en ’t is wie ’t is,
’t jeet wie ’t jeet,
en ’t sjteet woa ’t sjteet.
’t brent wen ’t brent,
en ’t likt wen ’t velt.
’t hengt wie ’t hengt,
aan de moer en ’t tikt.
’t tikt wen ’t tikt,
en ’t lupt wen ’t lupt.
’t puutsjt wen ’t puutsjt
en ’t sjnuutst wen ’t sjnuutst.
me dreumt wen me sjlieft,
en sjlieft me wen me dreumt.
dat alles is joekserij,
en doa kan nog wal jet bij.
zoe koom oes diech eroes,
’t is ejaal of klein of jroes.
A. de Bruijn, Kerkrade
September 2018
D`r Tsóg
De baan is leëg, d`r tsóg viert aaf,
de fleut sjalt nog noa in de oere.
Langs de vinster vlügt e landsjaf verbij,
mit `t boeseleëve va velder busj en wei.
Kadeng, kadeng, d`r tsóg rolt wieër,
bringt jidderinne noa ing anger plaatsj,
en went `t zieë mós óch werm tseruk,
d`r miensj, dat is zieng bajaasj.
Heë roast ónger wasser en uvver bruk,
broest durch de natoer vuuroes.
Dan óp eemoal sjteet heë sjtil,
lü sjtieje in, anger lü sjtieje oes.
D`r tsóg is jenauw wie d`r leëvensloof,
tsezame, jinne viert derzelfde toer.
Lü sjtieje óp en lü junt voet,
mit inne óngersjeed:
óp d`r leëvenstsóg jieëft `t jee keëtsje retoer.
Annie Tummers-Huppertz, Kerkrade
Augustus 2018
Kritju
Kritju waat waas ‘t werm
alde minse hadde ‘t zwaor
ware det ouk neet gewind
genne dae det mieters vindt.
Kritju waat leje weej zwaor
op de vakantie waas ‘t naat
weej vloge hoeëg en wied
wille ós herinneringe kwiet.
Kritju ze kinne mich waat
volgend jaor blief ik heej
slaop in mien eigeste bed
vrief mich in met zónnevet.
Jan Maas, Venlo
Juli 2018
Opa zeen
Mit de kleinkènjer sjpele, mit water knoje,
mer ouch: dode-advertenties laeze:
Wie awd waar daen doje?
Veurlaeze, leidjes zènge, goje mit de bal,
mer ouch: pille sjlikke, jeder daag, zeve al.
Katja Ebstein, 77 intösje, ‘Wunder gibs es immer wieder,
heute oder morgen, können sie geschehen,
wenn sie dir begegnen, musst du sie ouch sehen’,
heurapparate drage en toch neit alles versjtaon,
soms de waeg zuike, get dèkser nao de wc gaon.
De jeug wurt ummer jónger,
seks, veier lèttesj in e bouk,
opa wurt gaw awwer, eine get raofelige douk,
t verkeer drökker, alles mót jao vlotter gaon,
inlogge, gebroekesjnaam, wo haw ich die wachweurd sjtaon?
Einmaol ónger de knei, einmaol in de kop,
kump alweier get nuuts, get angesj,
luuj, ‘t hilt nooitsj op,
Opa, wakker blieve, ouge aope, kóm, laot gaon!
Jao, ich doon mien bès, heur, ech,’t is nog neit gedaon!
Phil Schaeken, Sittard
Juli 2018
zomer in ’t zuje
(geweun hie bie ós)
nieks hóf
en nieks mót
blote veut in ’t graas
zo mer zomer
wie ’t vreuger waas
zomer in ’t zuje
nieks mót
en nieks hóf
móddelig werm
ocherm
alles taam
kleine werreld laam
zomer in ’t zuje
ich geneet
en ich baal
want ich wil
eigelik waal…
effe danse
door get malse
raengebuje
zomer in ’t zuje
Toos, Vlodrop
Juli 2018
Water en vuur
De kirk en vier
waore dèk water en vuur.
Jezus loop uuever ’t water
en zie pisde ’t vuur
van de braomelesjtroek gans oet.
De kirktaore liek te väöl
op de taore van Babel
vuurtaore watertaore
vuurbeeld watermerk
waterkant vuurkant
Doeë Zieë vuurwerk.
Vuur blust gein water
wiewater blust ’t vuur
vier verzoepe in wètte en praeke.
Ich krieg traone in de ouge
’t heilig vuur wiert geblusd
es ze Jezus opsjlete
in e brandvrie keske.
En dan drink ich mich
in plaats van water bie de wien
mer e dröpke vuurwater.
Colla Bemelmans, Nuth
Mei 2018