Zaolege keersemes…

“Prettige fieësdaag” wins ’t provinciaol bestuur vaan Veldeke uuch allemaol, deze kier in de taol vaan Thoear (Thorn). “Zoaleg” heet e bitsje aofgedoon allewijl. Dat deit te väöl aon de katholieke kèrk dinke en die heet genóg op häör gewete um evekes get minder hoeg vaan d’n torie te bloze. Meh ’t is zun van dat sjoen woord. Zoe zach wie zoaleg vinste de wäörd zelde. Daovaan allein al zouwste vrei in d’n hart goon veule.

Keersemes is netuurlek ouch lekker ete. Dat wete ze in Mestreech al hiel lang. Dao zien menu’s vaan keersdiners bewaord boevaanste diech noe aofvraogs wie ze dat allemaol op einen daag nao binne höbbe gekrege. Meh ouch vendaog d’n daag weure nog menu’s gemaak veur keersemes die wie e gediech klinke. Wim Kallen sjikde dit menu nao de online poëzierubriek Veldgewas.

Zaolege Keersemes veur ederein

veurgerech:
minestronesop mèt e wölkske roum,
’t is vaan ‘ne witte Keersemes tot iech druim
en vaan d’n os en d’n ezel,
de fezant, de sjroet, de knien

hoofgerech:
bij de wèldragout is cranberrycompot,
wat dink d’n Almachtege vaan eus eet- en drinkgenot?

d’n os en d’n ezel,
de gejzelever, de sjroet, de knien,
’n duuske mèt e seeraod, versjijnt nao ‘t rindsgebraod

d’n os en d’n ezel,
’t kwertelke, de sjroet, de knien,
v’r opene nog ‘n fles wien,
d’n armagnac steit klaor es digestif,
sjoenma is vendaog bezunder aordeg en leef

naogerech:
sjókkelaatmousse, of liever crème brûlée?
bij us in de straot is alles peis en vrei,
d’n os en d’n ezel,
de eendeboors, de sjroet, de knien

de èllentrikke keerskes in de keersboum branne,
veer zinge: ‘Il est né le divin enfant’,
de pelletkachel gleujt content,
veer pakke ‘nen espresso en ‘n pralien mèt keerselikeur,
de keerskrans beweug boete aon de deur

de staar bove Bethlehem straolt veur us allemaol,
veur Joseph en Maria, ’t kinneke Zjezus,
veur de sjieper, ’t sjaop, d’n os en d’n ezel,
veur de fezant, gaasj, kooj, ’t kwertelke,
de eend, ’t wèld verke,
veur de sjroet, de knien en de erm pinhin