Van onze voorzitter: een gedicht als troost in tijden van corona

Lieve leden van Veldeke en andere, Limburgs minnende, Limburgers,

Ieder zijn vak, dus bij de challenge van Pieter Ebus, onze penningmeester, aan mij om in tijden van Corona zelf een gedicht in het dialect te schrijven, heb ik de hulp ingeroepen van dichter en winnaar van de Veldeke Literatuurprijs 2004: Har Sniekers.

Samen bieden we jullie het gedicht “Misse” aan als troost. Een gedicht dat alle  liefhebbers van onze moedertaal in deze moeilijke tijd van het coronavirus een hart onder riem moet steken.

Misse

Stilstaondj op ’t strandj
zeen ich de wiej zieë
en dink aan dich
guns
aan de uueverkantj.

Veuldje ich in mien handj
mer ein traon oet dien ouge
van leefdje of verdreet
of
heel ich dich mer vas
aan ein vaemke van diene jas.

Det waas mich lever
es hiej die ganse zieë.

’t Is mer vuuer ’n jaor of twieë,
zags se.

In de gaard bluje de blome
en de kese zeen al riep,
ich wil d’r dich waal gaeve
mer mien handj reiktj
neet zoea wied.

Har Sniekers