Welkom bij Veldgewas

Op deze pagina vindt u altijd het laatste nummer van Veldgewas. Voor een overzicht van eerder verschenen nummers die gepubliceerd zijn kunt u terecht in het Veldgewas archief. Zodra het nummer verschenen is kunt hieronder klikken om de inhoud te bekijken. Veldgewas is een blad voor en over de Limburgse taal. Wij publiceren online gedichten en verhalen in verschillende Limburgse dialecten. Veldgewas bestaat al 13 jaar maar verschijnt vanaf september 2023 met een nieuwe start en in een nieuwe vorm.

Veldgewas April 2024

Voor Veldgewas als PDF bestand kunt u hier klikken.
Als u E-reader software hebt geïnstalleerd kunt u Veldgewas ook als tijdschrift downloaden. Klik dan hier.

Als u op de hoogte wilt blijven van wanneer een nieuw nummer van Veldgewas verschijnt, dan kunt u zich (gratis) abonneren door een mailtje te sturen naar veldgewas@veldeke.net met de vermelding “abonnement”.

Als u meer wilt weten over wat Veldgewas voor u als lezer wil betekenen, dan klikt u hier voor een bericht aan de lezer.

Stuur uw gedichten of verhalen in naar Veldgewas

Veldgewas nodigt iedereen die in de Limburgse taal schrijft of wil leren schrijven uit gedichten en verhalen in te sturen naar veldgewas@veldeke.net.

De redactie zal alles wat u instuurt met plezier bekijken en beoordelen of het geschikt is voor publicatie in ons onlinemagazine. Als criteria gelden daarbij vooral: oorspronkelijkheid, creatief taalgebruik en beleving. Als u daar prijs op stelt willen we u graag advies geven over hoe een tekst eventueel verbeterd kan worden. Maar of u zich daar wat van aantrekt mag u helemaal zelf weten.

Spelling is niet het belangrijkst

U hoeft ook niet bang te zijn dat we al te kritisch zijn op de spelling van de Limburgse taal. We willen u graag informeren over de voorkeursspelling die Veldeke al in 2002 heeft opgesteld. Maar als u op uw eigen manier wilt spellen is dat ook goed. Het belangrijkste is dat er in de Limburgse taal geschreven wordt.

En denk nu niet te snel: dat is niets voor mij. Wij menen te weten dat veel mensen in Limburg gedichten en verhalen willen schrijven, ook vaak in de taal van hun dorp of stad. Maar niet iedereen heeft de moed om die te publiceren. Wij bieden u een laagdrempelig podium om daar een eind aan te maken. Probeer het eens, u mag sowieso altijd een reactie van ons verwachten.

Als u meer wilt weten over wat Veldgewas voor u als schrijver van Limburgstalige teksten kan betekenen, dan klikt u hier voor een bericht aan de schrijvers.

Kijk eens in het archief van Veldgewas

En als u verlegen zit om inspiratie: kijk eens in het Archief (De Moenik) naar wat Veldgewas in de afgelopen 12 jaar zoal gepubliceerd heeft. Of scroll eens naar beneden op deze pagina voor een paar voorbeelden uit dat archief.

We zien uw gedichten en verhalen graag tegemoet!

Misse

Stilstaondj op ’t strandj
zeen ich de wie zieë
en dink aan dich
guns
aan de uueverkantj.

Veuldje ich in mien handj
mer ein traon oet dien ouge
van leefdje of verdreet
of
heel ich dich mer vas
aan ein vaemke van diene jas.

Det waas mich lever
es hie die ganse zieë.

’t Is mer vuuer ’n jaor of twieë,
zags se.

In de gaard bluje de blome
en de kese zeen al riep,
ich wil d’r dich waal gaeve
mer mien handj reiktj
neet zoea wied.

Har Sniekers, Thorn
December 2021

In de morge van dien sjtraote
zeuke miense häör gelök
klinke klanke oet Sjtufs tore
reurt de Roer róndj Sjteinebrök

Wiermelsjtad – halfgesjaore
aad en nuuj sjteit naevenein
door winkelrame aope deure
prónks doe mit ’t Munsterplein

Zoväöl oere sjoere dien moere
sjraaps se ouge blikke biejein
leuts dich veule-preuve-beloere
dien hert det klop in edere sjtein

Els Zeegers-Koelen, Roermond
April 2021

stil laeve

vreug-nao-bèd
pak verkieërdj oet
klaor wakker
vaem ich al waat mót
aan ’ne kitting
óm miene nak

boete is ’t stil
in miene kop roesjt
de daag veurbie
– ouge toe! –
lang genóg
nao de gerdiene gekeke

akelig stil is ‘t boete
altied is waal get
‘ne hónd, ‘ne uul,
‘ne late fietser
‘ne vreuge auto
mer noe is ‘t ram stil

de stiltje doertj wiejer…
en wiejer … en wiejer…
geuf mich pas rös
es ich snap
det de aovendjklok
‘t laeve haet mitgenómme

Marleen Schmitz, Montfort
Januari 2021

jannewari-dip

jannewari knotert
is neet kóntent

de zón noe ouch
corona-patiënt?

alles vaal en gries
nieks vrolijks in-gelies

pratsj, sjliek en toter
jannewari-geknoter

ofwen alles op de bón
toch lichskes ane horizon

qua gemood inne pöt
mer…de kanarie flöt

wat meer es troos?
sjtrakkes: moeremoos

Toos, Vlodrop
Januari 2021

Sjtil sjtraot

de sjtraot is sjtil
d’r wurt al daag neet mae gelache
zie zjwiegt, ich mis kal
’t geklatsjeneer mit de naoberluuj
ich zeen en heur ze neet
ich mis de kènjer die hinkele
en harte kriete oppe sjtoeptegels
d’r is gein teike van laeve

in ’t haofke van de Thaise naobervrouw
is de boum geheiligd
mit bóntje crêpepepiere sjlierte
die sjméke óm gezóndjheid en gelök
’n benaw lóch
haet zich oetgesjpreijd euver de tarlaog
kratst gate in ederein
in al wat nog laeft

de bel geit, ‘ne léve haet ’n mangel
vol waar aan ós deur gezat
de bel geit, de baoje van d’n apotheek
zet ós de medecien veur ’t griepe
v’r wachte es e gans landj
op baeter daag

Jack Jacobs, Elsloo
April 2020

Vier haode ós allemoal jet ater de hank,
Ejalieg wat vuur roadsjleëg ze óch jeëve,
’t rejeert nit ummer ós nutter versjtank,
En ós jeveul is döks uvverdreëve.

Mar kiek ins bij diech óp d’r jank,
Blief bij jinne tse lang kleëve,
Hod in jodsnaam jouwe aafsjtank,
En deel wat ze has um tse uvverleëve.

Angs is vuur jinne inne jouwe kammeraad,
Hod vuur alles doch nog jouwe mód,
’t sjiengt e lempje in ós aller naat.

’t Doert flaich lang, lever nog kót,
Tsezame zunt vier tse jans jet in sjtaat,
En verjès nit: ’t Kunt wal jód!

Paul Weelen, Kerkrade
Maart 2020

Wazel en Bazel

De teng trekke, de maer dekke.
Sjpinnejaeger, viêgevaeger.
Sjarretelle en sardelle.
Belke trekke, kómp oêtlekke.
Häöskes breie, kledjes neie.
De jónge noêts niêpe,
zoêdet se neêt piêpe.
De jaeger duit ‘paaf’,
en ’t versje is aaf.

De zeute deêm van Moder Koe
is vur eur kellefke klein
de hemel op aerd.
Wie vur de mins,
de zaochte naas van ein paerd.
Pietje pötje poêt,
mien versje det is oêt.

In de trein van Wazel nao Bazel,
dao zoôt ein maedje van twellef
det leek op ein ellef.
‘Tante Loezewiês,
wets tich preciês
wat ter dao is in det Bazel?’
‘Eine waterval en
vuul sjaele Wazel!’

Sjaan zienen haan
waar sjoënder as Sjaan zien vrouw
De hón van de vrouw van Sjaan
waar sjoënder as Sjaan.
Dao is vuul leid beej die minse
det duis tich tich neêt winse.
Vuul leid wasse neêt wets.
Hae waar eine kater
en zeej waar ein kets.

Godelieve van Gemen, Baarlo
Februari 2020

Duitse militaire begraafplaats Ysselsteyn

Aan de randj van de Pieël tösse törf en
zandj röste miens, vader, zoon, broor –
de oet hoes weggerope mansluuj
door de wraakzuchtige oearlogshoor.

Hie gein fieës mèt groeats herdinke
en genuuedje op de ieërste rie –
óm dees dertigdoezendj te gedinke
hingtj inkel de vlag d’r halfstek bie.

De jaore waere aojer – häör bèd alsmer
kaojer en vuuer de jóngste blieftj ‘t wènne
waal die foto op de sjouw te kènne.

’t Carillon striektj zien vlokke es millesien
uuever de geveulige litteikes in ’t gazon –
verzaochtj de in stein gekratsdje pien.

Har Sniekers, Thorn
januari 2020