Naast dat hij het huis tot drie keer toe haast liet afbranden en zijn familie probeerde op te bellen met de afstandsbediening van de televisie, zorgde Alzheimer er in de laatste levensfase van mijn opa ook voor dat hij uit niets dan verwardheid de papierbak spekte met enkele van zijn mooiste boeken. Zo zag ik, […]
Lees meer→Op dinsdag 10 maart 2020 is de presentatie van Kiek! Limburg!, een nieuw proefproject van Limburgse lessen op de Vincent van Goghschool in Roermond. Etty Willemse heeft tijdens deze pilot basisschoolkinderen met een niet-Nederlandse achtergrond kennis laten maken met de Limburgse taal en cultuur. De lessen werden gegeven na schooltijd op vrijwillige basis. Hiervoor werden, […]
Lees meer→Het besef is bikkelhard: ik heb de leeftijd bereikt waarop de herinneringen aan het spelen met knikkers zwart-wit zijn geworden. Na 24 lentes moet ik me druk gaan maken over de zaken die ik lang voor me uit heb geschoven omdat ze lang niet tot mijn wereld behoorden: een vaste baan, een huis, een hypotheek. […]
Lees meer→Omdat de dagen voorbij bleven vliegen alsof we ze niet zelf beleefden en we er dus geen herinneringen aan overhielden, besloten Lisa en ik in het tijdperk dat nog niet op elke mobiele telefoon een 693-megapixelcamera verstopt zat, tot de aanschaf van een digitale camera. Het was een mooie, voorzichtige lentedag: de zon scheen pril […]
Lees meer→Het nieuwe jaar moet tegenwoordig vooral gelukkig en gezond zijn. Vroeger wensten de mensen elkaar naast een zalige kerstmis ook nog een zalig nieuwjaar. Dat moge blijken uit de vele varianten van het volgende versje dat rond de jaarwisseling in Limburg werd opgezegd: Zaoleg Nuijaor ‘ne kop vol haor ‘ne moond vol tan en ’n […]
Lees meer→Omdat voor de doelgroep waaraan ik lesgeef Reve, Hermans en Mulisch stinkende fossielen zijn die het beste zo lang mogelijk onder de grond kunnen blijven liggen rotten, trok ik onlangs een jeugdboek uit een van de kasten van mijn thuisbibliotheek – Benny Lindelaufs De Hemel Van Heivisj. Het is het tweede deel van een serie […]
Lees meer→Zacht romantisch hoorde ik de regen tegen de lentebladeren slaan en verdwijnen in de struiken en het gras. In de verte wandelde een man die ik meende te herkennen, maar door mijn verregende brilglazen was het lastig identificeren. Het vel papier in mijn hand was doorweekt, elk woord vervaagde voordat het volledig op papier stond, […]
Lees meer→Als een Nederlander in Turkije voelde ik me tijdens een klassenuitje naar Amsterdam. Het was een warme zomerdag in 2012, zweet parelde als een Jackson Pollock van onze hoofden, en wij stapten af op een flinkbesnorde man. Hij zag eruit alsof hij elke zaterdag, na zijn wekelijkse klompendansuurtje, terugkeerde naar zijn veilige doorzonwoninkje om aldaar […]
Lees meer→Wie niet bereid is concessies te doen, wordt nooit eeuwigdurend gelukkig in de liefde – zoveel is zeker. Aangezien ik me reeds een jaar of negen overladen weet met zoentjes van één en dezelfde, durf ik van mezelf te zeggen dat ik concessies najaag alsof ze in staat zijn me te redden van de volkomen […]
Lees meer→Ofschoon ik ben opgeleid tot docent Nederlands en in die functie voor de klas dollemanspraktijken uithaal om mijn liefde voor het Nederlands aan zeurderig zuchtende pubers over te brengen, gaat er voor mij toch niets boven de zoetgevooisde, zacht helende klanken van het plat. Mijn hart maakt eerder een sprongetje wanneer ik in een Amsterdamse […]
Lees meer→
