Op 27 januari 2011 verscheen de eerste editie van Veldgewas. Veldgewas is een online periodiek voor Limburgse poëzie. Wim Kuipers en Har Sniekers stonden 10 jaar geleden aan de wieg van Veldgewas. Zij vonden dat er te weinig aandacht was voor Limburgstalige literatuur. Het tijdschrift van Veldeke, waarin regelmatig gedichten en prozastukken in de Limburgse […]
Lees meer→Wie ich wakker waerde woor mich klaor wie jónge klaore (hauw ich dao get väöl van gehad?) det sjtein ós bao nieks verduutsje kónne. Naober Sjteinmans haet mich mesjiens net det opzie geduujd det ich … – oetgesjlaote. Die sjtein biej de Hondsbossche, zólle die weite woveur ze krek dao neergepaot zien. En waal, waat […]
Lees meer→Sjoefel mich neet voert, ich bön d’r nag / weer, sjtaon naeve dae sjtein te kniestere. Nut waer, de buim zoeze, kaoj kruup mich door de bóksesjtuuk hogerop, is al biej de heeskes. Wo mót ich haer. Aoje kal wejt mich binne. Neet loestere, nieks zegke, de eenige aardsche stem die mij nog kan verlossen, […]
Lees meer→höb ich uch neet d’n dram aangedaon mit mie gedeuns euver ‘dao dae sjtein’, dae mesjiens waal neet besjteit. Daoveur zól ich dinkelik danig mit dae sjtein in mien maog zitte – mailde me mich. Klink good det IN – nörges boete te vinje: dus Limburgs. Taal taal, wie kump dae dao, dae sjtein dae […]
Lees meer→Het begint met een gedachte, die uitgroeit tot een aaneengesloten reeks van 100 gedichten in het dialect, door Lisa Naus op facebook geplaats tijdens de lockdown van 17 maart tot en met 24 juni 2020. Gewoon, om ’s morgens iedereen een hart onder de riem te steken. En dat is zeker gelukt, gezien de vele […]
Lees meer→Sjtein einzaam verlaore biej eine geer. Laes lankzaam. Kós d’n ierste regel zien van ei sonnet. Zoe dazel ich wiejer. Baeter de leste, wiel dan det verlaore klaor waert. Haet hae verlaore van eine boum – plaats mótte make veur waat waal neut in de bujel bringk. Kan kan. Ich zeen aevel geine boum. Neut […]
Lees meer→Waer wie vreug op Asselegoonsdig. Neet waege ’t assekruutske, nae de zooj de in kletskes verzaope sjtumpkes/neet de sjtumme van de luuj, die sjlaope vas. Hiej biej mich guf ‘t toter, knooj kwaje sjnie en ein lóch wo geine foek in zit, drekskleur die euver de vaste haer nao ’t wit van Paose giep*. Hiej […]
Lees meer→Nao get gefoesjel van hogerhandj (laam handj) voor ich oetergaonsmaondj 83 benaorde Helje Limburg binne. Gooj zin, vinj ich, en dae hauw ich doe zeker. Zinge aevel kan ich neet. Ich dink waal get gedach, gezag gerope te höbbe, get wie: ich kóm. Ich kóm, kaole koele löss en grindj geer dreideilige prengels waat […]
Lees meer→De belangstelling voor onze naamgever Henric van Veldeke beperkt zich niet tot de provincie Limburg. Dat is ook niet zo vreemd als men bedenkt dat hij geboren is in wat we nu België noemen en een groot deel van zijn leven gewerkt heeft in wat nu Duitsland heet. Als er een boek verschijnt over de […]
Lees meer→Wim Kuipers heeft de afgelopen twee jaren onze website verrijkt met de rubriek Lidioom, waarin hij (dat was nog niet gebeurd) de bijzondere kenmerken van de Limburgse taal liet zien, inclusief een klein deel van de woordenschat. U kunt alle 92 afleveringen nog altijd terugvinden in ons archief . Maar Wim Kuipers vond dat hij […]
Lees meer→
