Behawve dat hae ‘t hoes pès drie keer toe bienao leit aafbrenne en zien femieje perbeierde op te belle mit de aafsjtandjsbedeining van de televisie, zörgde Alzheimer d’r in de lètste laevesfase van miene opa ouch veur dat hae oet niks dan verwardheid de papierbak völde mit ènkele van zien sjoonste buiker. Zo zoug ich, […]
Lees mie→Op dinsdaag 10 maart 2020 is de prizzentasie van ‘Kiek! Limburg’, e proofprojek van Limburgse lesse op de Vincent van Goghsjool in Remunj. Etty Willemse-Kemp haet basissjoolkienjer mit ’ne neet-Nederlandse achtergróndj kinnis laote make mit de Limburgse taal en cultuur. De lesse waerde gegaeve nao sjooltied op vriewillige basis. Hieveur waere, óm op ’n modern […]
Lees mie→‘t Bezej is keihel: ich höb de laeftied bereik wo-op de herinneringe aan ‘t sjpele mit mejsje zjwart-wit zeen gewore. Nao 24 lentes mót ich mich drök gaon make euver de zakes die ich lang veur mich oet höb gesjaove, ómdat ze lang neit tot miene welt beheurde: ein vaste baan, ein hoes, ein hypotheek. […]
Lees mie→Ómdat de daag veurbie bleve vleige esof veer ze neit zelf belaefde en veer d’r dus gein herinneringe aan euverheile, besjlote Lisa en ich, in ‘t tiedperk dat nog neit op jedere mobiele telefoon eine 693-megapixelcamera versjtaoke zaot, tot de aansjaf van eine digitale camera. ‘t Waar eine sjone, veurzichtige veurjaorsdaag: de zón sjeen pril […]
Lees mie→‘t Nui jaor moot allewijl veural gelökkeg en gezoond zien. Vreuger winsde de lui ziech neve ‘ne zaolege keersemes ouch nog e zaoleg nuijaor. Dat maag blieke uit de väöl variante vaan ‘t volgende rijmpselke wat roond de jaorwisseling in Limburg woort opgezag: Zaoleg Nuijaor ‘ne kop vol haor ‘ne moond vol tan en ‘n […]
Lees mie→Ómdat veur de doelgroep wo ich lès aan gaef Reve, Hermans en Mulisch sjtinkende fossiele zeen, die ‘t bèste zo lang muigelik ónger de gróndj kènne blieve ligke rotte, trok ich ónlangs ein jeugbouk oet ein van de kes van miene thoesbibliotheek, Benny Lindelaufs De Hemel van Heivisj. ‘t Is ‘t tweede deil van ein […]
Lees mie→Zach romantisch heurde ich de raege taege de veurjaorsblaar sjlaon en verdwiene in de sjtruuk en ‘t graas. Wiedeweg wanjelde eine man, dae ich trök meinde te kènne, mer door mien verraegende brilleglazer waar hae lestig te identificeiere. ‘t Sjtök papier in mien handj waar doorweik, jeder woord vervaagde veurdat ‘t gans op papier sjtóng, […]
Lees mie→Tiedens ein oetsjtepke van de klas nao Amsterdam vuilde ich mich wie eine Hollenjer in Turkije. ‘t Waar eine werme zomerdaag in 2012, zjweit leip wie eine Jackson Pollock van ós köp, en veer sjtapde richting eine man mit eine flinke sjnór. Hae zoug d’r oet esof hae jedere zaoterdig, nao zien waekeliks urke klómpendans, trökkeerde […]
Lees mie→Wae neit bereid is cóncessies te doon, wurt nooitsj eeuwigdoerend gelökkig in de leifde, zoväöl is zeker. Aangezeen ich al ein jaor of neuge ruum getrakteierd waer op muulkes van ein en dezelfde, durf ich van michzelf te zègke dat ich cóncessies naojaag, esof ze in sjtaot zeen mich te redde van de volkómme óngergank, […]
Lees mie→Ofsjoon ich bèn opgeleid tot docent Nederlands en in die functie veur de klas allerlei gekke teun oethaol óm mien leifde veur ‘t Nederlands aan zeurderig zuchtende pubers euver te brènge, geit d’r veur mich toch niks baove de zoetgevooisde, zach heilende klanke van ‘t plat. Mien hart maak eder ein sjprungske went ich in […]
Lees mie→
